Алматы таңы

Ақ жауын жуған ақ бура басын тұр сүртiп
Алатау маңғаз қашанғы.
Ұйпа шаштарын ұйысып қалған бiр сiлкiп,
Үйелеп жатқан ұйқысын әрең ашады...
Ұялшақ ұлдай сығалап тұрған есiктен
Жарықтық күн де мойнын созды шығыстан.
Дегендей осы сұрқың-ай сенiң кешiккен
Қарасұр аспан қарайды өңмен ұрыскан.
Бұлақтың суы бүйiрi қызып биледi
Қақпақыл қылып қайраңда малта тастарды.
Құжынап кеткен құмырсқаның илеуi
Секiлдi қала тiршiлiгi де басталды.
Гүлзардың шоқ-шоқ гүлiне қапты шық тұнып,
Қызғанып оны шығармас құрақ жасырып.
...Шар еткен сағат даусымен қатар тiк тұрып,
Сабаққа кеттi студент бейбақ асығып...

---