Ұстазыма
- 0
- 0
Ұстазыма - Мүбәрәк Жаманбалинов
Мектепке кеп бала кезім,
Алғаш есік ашқанымда.
Сенсің құйған сана-сезім
Сараңдық
(Жапон ертегісі)Жанындағы көршіге
Үй иесі бір сараң.
Балға сұрап келші деп
Қызметшісін жұмсаған
– Шеге қағып алғалы,
Сұрай келдім балғаны.
«Қандай сылтау айтсам» деп
Сараң көрші ойланды.
Уайым ізі бетке енді
Басын қасып депті: «Енді
Қайтейін, ғапу, ет мені,
Інім алып кеткен-ді»
Қызметшісі келгенде:
– Тапқан екен сылтауды,
Майы кетер деген бе?
Деп қожасы бұрқанды.
– Не сұрасаң әрқашан,
Жоқты айтады қайдағы.
Болмас енді алмасам
Өзіміздің балғаны.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Көктем тойын бастады
- 0
- 0
Төнді балқып күн қызып,
Жылу алды көктен жер
Қардың астын су бұзып,
Есті жылы өкпек жел.
Айзере
Табиғат туралы өлеңдер