Өлең, жыр, ақындар

Ақындар менің ойымша

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1534
Ақындар менің ойымша,
Жұп-жұмыр жердің жүрегі.
Жүректің үні жойылса,
Жер қалай өмір сүреді.
Таулар ше?
Сөмпек иықты,
Баулар ше?
Тартар күйікті.
Теңіздер шулап жылайды
«Ақындар жоқ қой сүйікті».
Білмессің таңның атқанын,
Сезбессің күннің шапағын.
Жаңбырдың жауып жатқанын,
Дүниенің сырлы мақамын.
Көкжиекке асып күн иегін.
Телмірер,
Жай жоқ күлетін.
Ақын жоқ,
Адам, дүниенің
Қос тілін қатар білетін.
Өзгеге бітпес ол жүрек,
Ақынның бәрі – ұлы ақын.
Дүниеге түгел елжіреп,
Сары майдай еріп тұратын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Бәрін де балалықпен сезбедім-ау,
Ып-ыстық көрінеді көзге мынау.
Білімге қолын бұлғап шақыратын,
Күміс үн, жез таңдайлы, жез қоңырау.

Толық

Жетім торғай

  • 0
  • 0

Март айы, жердің беті жылып болмай,
Кәрлі қыс қайта түсті,
Суық қандай!
Жаһаннан жер таба алмай жан сақтауға,

Толық

Күләнға

  • 0
  • 0

Жылама, жаным,
Сары күз түскен белдерге,
Сарғайып жатыр жапырақ біткен
Көлдерде құстарда жоқ қой,

Толық

Қарап көріңіз