Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жел

Кеңшілік Мырзабеков

Жел

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 993
Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.
Лап етіп жалын тіліндей
Өте де шыққан өткір жел,
Сандуғаштардың үніндей
Сан алуан жұпар төктіңдер!
Табиғат заңы керемет,
Тазалаушысы жердің – жел.
Текемет-қырды, не керек,
Қағып та сілкіп бердіңдер.
Жел тұрып еді жасанып,
Көлдерім шалқып ақты ғой.
Төбемде тұрған маса бұлт
Табанын жалтыратты ғой.
Тек сені бізге, еспе жел,
Табиғат дәйім кез қылғын.
Жел соққан кеш пен сәскелер –
Бақытты шағы мезгілдің.

Кеңшілік Мырзабеков жел Кеңшілік Мырзабеков өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Замандасқа сыр

  • 0
  • 0

Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.

Толық

Шөпке барғанда

  • 0
  • 0

Салыңқы, салқы, сары күз
Айдау жол. Арба. Кер өгіз.
Шалғынның иісі – дәмеміз,
Сарыөзек жаққа келеміз.

Толық

Тепе-теңдік

  • 0
  • 0

Денеме тарап деміммен жұтқан ауасы,
Туған жер, сенен жаралдым білем, шамасы.
Мен ғана емес, туған жер, сенің перзентің
Адамзат барда адамның бүкіл баласы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер