Өлең, жыр, ақындар

Жел

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 893
Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.
Лап етіп жалын тіліндей
Өте де шыққан өткір жел,
Сандуғаштардың үніндей
Сан алуан жұпар төктіңдер!
Табиғат заңы керемет,
Тазалаушысы жердің – жел.
Текемет-қырды, не керек,
Қағып та сілкіп бердіңдер.
Жел тұрып еді жасанып,
Көлдерім шалқып ақты ғой.
Төбемде тұрған маса бұлт
Табанын жалтыратты ғой.
Тек сені бізге, еспе жел,
Табиғат дәйім кез қылғын.
Жел соққан кеш пен сәскелер –
Бақытты шағы мезгілдің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырық бірінші жылғы келіншек немесе жазушы Шерхан Мұртазаевқа сыр

  • 0
  • 0

Сол келіншек сенің жеңгең, менің шешем еді ғой,
Сенің барың, менің барым көңіліне сеп еді ғой.
Сен аяушы ең, мен аяушы ем, ол аяйтын біздерді,
Бұл сезімді кеудемізден өмір көсеп еді ғой.

Толық

Менің бір тұтам өмірім

  • 0
  • 0

Менің бір тұтам өмірім
Тартсам созылар тарамыс болсашы,
Бірде бай, бірде жұтаң көңілім
Жүйткіп жазылар қаламұш болсашы.

Толық

Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген

  • 0
  • 0

Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген,
Ай сәулесі шаңытып білінбеген.
Арқаның айлы жарық түнінде мен
Ат шанаға мініп ап жол шығушы ем,

Толық

Қарап көріңіз