Өлең, жыр, ақындар

Шың мен теңіз

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 1197
Граниттен қалап тасын,
Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,
Бұлт аса алмай, шөкті төмен,
Жатыр теңіз шыдай алмай күйікке.
Тынбайды ол - ысқырады
Тулайды ол - ышқынады
Атылады кеудесіне асқардың.
Бірде ыңыранып жаралы аңдай,
Ұлып бірде аш қасқырдай –
Жұтқысы бар жұлдыздарын аспанның.
Астында оның жатыр дажал,
Бұрқырайды бетінде ажал –
Дүниені бір құшағына алмақшы;
Қандырғанша өз құмарын,
Сорып қанын, алып жанын,
Мұздай суық табытына салмақшы.
Тәңірісіндей бар құдіреттің
Тірегіндей жер мен көктің –
Алдымда тұр биік шыңы
Лениннің Жалтылдайды төбесінде,
Жаңа шұғыла қосып күнге
Жалын атқан жанды туы өмірдің.
Тентек теңіз, ысқыр, шула,
Мейлің жындан, мейлің тула,
Мызғымайды, алдында шың тұрады!
Граниттің соққан жарын –
Күйретіліп толқындарың,
Темір топшың омырыла сынады!

1948



Пікірлер (1)

Бекзат

Әбділдә Тәжібаевтың Шың мен теңіз өлеңі керемет

Пікір қалдырыңыз

Меруерт моншақ тіземіз

  • 0
  • 0

Айна көл көктей мөп-мөлдір,
Айнала бұйра қарағай,
Аспан көлге төніп тұр,
Төңкерілген шарадай.

Толық

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,
Құптайтын ақын бол деп адам да көп.
Мақтайтын мәз болғанша адал да көп
Даттайтын мәз болғанша арам да көп.

Толық

Екі жолдар

  • 0
  • 0

Іздеумен жүріп Сүлеймен патша жүзігін,
Өткізіп алдым өмірдің небір қызығын.
Жүргенше сүйгеніммен суынып мен,
Өлермін бұрымына буынып мен.

Толық

Қарап көріңіз