Өлең, жыр, ақындар

Шың мен теңіз

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 1187
Граниттен қалап тасын,
Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,
Бұлт аса алмай, шөкті төмен,
Жатыр теңіз шыдай алмай күйікке.
Тынбайды ол - ысқырады
Тулайды ол - ышқынады
Атылады кеудесіне асқардың.
Бірде ыңыранып жаралы аңдай,
Ұлып бірде аш қасқырдай –
Жұтқысы бар жұлдыздарын аспанның.
Астында оның жатыр дажал,
Бұрқырайды бетінде ажал –
Дүниені бір құшағына алмақшы;
Қандырғанша өз құмарын,
Сорып қанын, алып жанын,
Мұздай суық табытына салмақшы.
Тәңірісіндей бар құдіреттің
Тірегіндей жер мен көктің –
Алдымда тұр биік шыңы
Лениннің Жалтылдайды төбесінде,
Жаңа шұғыла қосып күнге
Жалын атқан жанды туы өмірдің.
Тентек теңіз, ысқыр, шула,
Мейлің жындан, мейлің тула,
Мызғымайды, алдында шың тұрады!
Граниттің соққан жарын –
Күйретіліп толқындарың,
Темір топшың омырыла сынады!

1948



Пікірлер (1)

Бекзат

Әбділдә Тәжібаевтың Шың мен теңіз өлеңі керемет

Пікір қалдырыңыз

Жаңа жылда

  • 0
  • 2

Аяз сүйіп ақ бетін албыратқан,
Бота көзін төңкеріп жаудыратқан:
Жарық түнде жарқылдап ойнайды қыз,
Шаңғысынан шандатып қар боратқан.

Толық

Ойланшы

  • 0
  • 0

Күнді сүйем дейміз ғой жаурағанда,
Жаңбырға да ынтықпыз жаумағанда.
Күннен безіп қызынсақ құбыламыз,
Жаңбыр жауды - ақ зонтикке тығыламыз.

Толық

Ақынға айтылған екі тілек

  • 0
  • 0

Кешір, ақын, бұл көрмедік кім деме,
Жынды ма өзі, бүйтіп қалай жүр деме.
Сүйем деген айтып берші сөзімді
Сүймей жүрген өзімді бір жеңгеме.

Толық

Қарап көріңіз