Өлең, жыр, ақындар

Оймақтай көлдің жиегі

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 930
Оймақтай көлдің жиегі,
Аққу құс ұшып киелі,
Қырын бұрып қанатын,
Қыл мойынға иеді.
Қарасудан жыртылып,
Дара тұлға құлпырып,
Буынсыз бел майысса –
Қос қанаты қайысша
Қайта-қайта созылып,
Қоғажайға тиеді.
Әуей желге ілессе,
Әсіре әуен біресе
Жіңішкеріп жібектей,
Тарайды осы түбекке.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасу

  • 0
  • 0

Қайғырма, қалқам, беліңді енді бу бекем,
Қазаға қабір қара жер деген қу мекен.
Суытпай қоймас...Қырық күн қара жамылдың,
Сыңсыды дауыс: «Сорлы боп неге туды екем».

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Сенерім жалғыз сен ғана
Кеудемнің қоңыр күмбірі.
Сәбиім болып жол қара,
Бармақтай бағың бір күн.

Толық

Көген

  • 0
  • 0

Қоңыр төбел көк қозы тілік құлақ,
Түлкі құрсақ, өзі сақ, сұмдық қу-ақ!
Қимылыңды таниды анадайдан
Қусаң – құйын, құлағын жымып бірақ.

Толық

Қарап көріңіз