Өлең, жыр, ақындар

Зауал

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 276
Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.
Ананың бүлк еткен құрсағын
құрсаулап шөккенде нән тұман
бурадай бұлқынып,
Үрейге малтығып түс көрем түнімен
тұлымы тұлданған құбыжық ұл туып...
Шілдеде шық тұрған жалбызды жағалау
у тұнған тамшысын қалтырап ұсынар,
Бабадан тәбәрік күмістен пиала
қарғыстан қақырап,
быт-шыт боп шытынар...
Е-е-е... таңғы газеттер сөйлейді:
«Халыққа төнетін ешқандай,
ешқандай қауіп жоқ...»,
Ұмытқан ұятын ауызда әмір жоқ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезе сыртындағы көктем

  • 0
  • 0

Бүгінгі Ояну:
Мың жылғы ұйқыдан тұрғандай зіл батпан!
Алақай!
Көктем тұр –

Толық

Жұмбақтас

  • 0
  • 0

Бозамық Айдың сәулесі
көгілжім су бетінде сынып,
Айнакөлдің тұңғиығына телмірген
Жұмбақтас...

Толық

Ұлы жыр

  • 0
  • 0

Жазира жапан түз
жамылған кежім – жыр,
Тарихым қашалған тастарға көгілдір.
Күн түбін жаңғыртқан тұлпардың тұяғы,

Толық

Қарап көріңіз