Өлең, жыр, ақындар

Су жорға уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1126
Уақыт желіп жортып, желіп жортып,
Жылдардың біраз-біраз белін көрдік.
Өмір кейде айдардан желін «желпіп»,
Талай-талай көрсетер «тегін» қорлық.
Жә, тәйірі, оқасы жоқ, оның бәрі –
Нар көтерер жүктер ғой жолындағы.
Ештеңе емес жігіттің сүрінгені,
Ештеңе емес адасып, жаңылғаны.
Арамтер деп ойлама оның бәрін,
Оның бәрі – соқпағың, соңыңдағың.
Сол соқпақты қайтадан қайталасаң,
Әне, сонда болғаны сорың қалың.
Қайталамау керек-ақ, қайталамау,
Байқа, әке,
Байқа, ата,
Байқа бала-ау!
Үзеңгілескен ұрпақтың ырқын алып,
Су жорға уақыт шайқайды-ау.
Шайқалады-ау...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұста соққан балғадай

  • 0
  • 0

Тәуекел деп тас жұтады талғамай,
Ас жұтады тас жұтқандай аңдамай.
Тамағынан өткен-кеткен ас болды,
Түйілмеді, бір құдайы болды Абай.

Толық

Тоған

  • 0
  • 0

Торғай тасып, «Ұрыөткелден» өтерде
Сонау жылы сасқан екем бекерге.
Апыл-ғұпыл шыға келсем адырға,
Арғы иінде тоған жатыр көтерме.

Толық

Тепе-теңдік

  • 0
  • 0

Денеме тарап деміммен жұтқан ауасы,
Туған жер, сенен жаралдым білем, шамасы.
Мен ғана емес, туған жер, сенің перзентің
Адамзат барда адамның бүкіл баласы.

Толық

Қарап көріңіз