Өлең, жыр, ақындар

Су жорға уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1292
Уақыт желіп жортып, желіп жортып,
Жылдардың біраз-біраз белін көрдік.
Өмір кейде айдардан желін «желпіп»,
Талай-талай көрсетер «тегін» қорлық.
Жә, тәйірі, оқасы жоқ, оның бәрі –
Нар көтерер жүктер ғой жолындағы.
Ештеңе емес жігіттің сүрінгені,
Ештеңе емес адасып, жаңылғаны.
Арамтер деп ойлама оның бәрін,
Оның бәрі – соқпағың, соңыңдағың.
Сол соқпақты қайтадан қайталасаң,
Әне, сонда болғаны сорың қалың.
Қайталамау керек-ақ, қайталамау,
Байқа, әке,
Байқа, ата,
Байқа бала-ау!
Үзеңгілескен ұрпақтың ырқын алып,
Су жорға уақыт шайқайды-ау.
Шайқалады-ау...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінез

  • 0
  • 0

Адамның сорлы міні – мінезсіздік,
Сананың солғындығы – мінезсіздік.
Ерлік те, еркелік те – бәрі мінез,
Болмаса тым есерлік, тым ессіздік.

Толық

Әріптеспен әңгіме

  • 0
  • 0

Мен – ақынмын, досым бар драмашы,
Өнер бір дерт, өзек өрт, сұрамашы.
– Ойың, ойың, ойың аз, – дейді ол маған,
– Оқиғаңды, – деймін мен, – сыналашы!

Толық

Адам бір кейде...

  • 0
  • 0

Адам бір кейде сарқылған сынды
Сезімнен дағы, ойдан да.
Денеңде тұтас салқын қан сынды
Ақпайтын судай сайларда.

Толық

Қарап көріңіз