Өлең, жыр, ақындар

Сені ме сені, сені ме сені

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 681
Сені ме сені, сені ме сені,
Сенбеймін саған, сұм жалған.
Бір күні мені жалғыз тамшыдай
Жылт еткізесің жылғаңнан.
Сені ме сені, сені ме сені,
Сенбеймін саған, сұм жалған.
Білемін, білем, бір күні мені таралған шөптей
Тастай саласың тырмаңнан.
Сені ме сені, сұм деп-ақ тұрып,
Сенбесем-дағы сыйласам,
Ұлтаныңа ұйысқан сенің
Біз деген – бұйра-бұйра шаң.
Есімнен танып қиналған кезде
Көзімнің алдын жарқ еткіз,
О, жалған дейін, о, жалған дейін,
Жамантыңа қимасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абай ескерткішіне

  • 0
  • 0

Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.

Толық

Тобық

  • 0
  • 0

Құдаша қыз маған бір тобық берген,
Сұраған соң тобығын тауып бергем.
– Не қалайсыз, – деген ол меселімді
Қайтара алмай тұрса да қауіптенген.

Толық

Торғай әуендері

  • 0
  • 0

О, туған жер, келдім саған, сағынған соң – келгенім.
Тамып саған кіндік қаным, сенде қалған жөргегім.
Сені аңсайтын себебім де, салдарым да – сол менің.
Ал, әйтпесе, аспан асты, кең мекенім – Жер менің.

Толық

Қарап көріңіз