Екеуі бірге жырлап...

(Еркеғали аға мен Клара жеңгейге)

Болыпты елу жылдай, алтын ағам,
Жеңгеме қосылғалы жарқыраған.
Қаншама содан бері күндер ақты,
Бұлақтай таудан төмен сарқыраған.
Ғұмырдың тең бөлісіп бар қызығын,
Сыйлады бір-біріне жан қызуын.
Ағамның бекзаттығы жаннан бөлек,
Жеңгемде тектілігі хан қызының.
Екеуі бірге жырлап өмір жырын,
Жайнатты әр күн сайын көңіл гүлін.
Ұядан ұл өсірді, қыз өсірді,
Өрбіткен қос аққудай көгілдірін.
Ағаның баққан жеңге қас-қабағын,
Ортайтып көрген емес тостағанын.
Қазақтың қадірлісі енді екеуі,
Қасқайып төрінде отыр Астананың!
Кетпестей таңдайынан астың дәмі,
Дәм татқан туыс пенен достың бәрі –
Жиналып көрген емес ақ дастархан,
Киелі шаңырақтың астындағы.
Бұл үйге нұр сәулесін төгеді ақ таң,
Отындай жас отаудың жаңа жаққан.
Аяулы қос жүректен айналайық
Елу жыл бірге соғып келе жатқан!

---