Өлең, жыр, ақындар

Жуғам жоқ ащы жаңбырмен

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1090
Жуғам жоқ ащы жаңбырмен
Жасыған, мұңды жанарды.
Шашым да шәркез тағдырмен
Шатыраш ойнап ағарды.
Дүние сыртын бергенде,
Мырс еттім бейбіи көңілмен
Боз жусан өскен мен белде
Бозторғай сөзі төгілген.
Төресі қару-жарақтың
Төңкере алмас тақ көрдім.
Орынын қара шанақтың
Ойыма келді ап бергім.
«Жазмыштан» бірақ озбай тұр,
Жанары тауға қараған
Тарлан бір ашқан боздай тіл,
Бауырынан күнде жараған.
Қай гүлін сөздің төкпедім
Жолыңа сенің шын ұлы!
Алқара шашты көктемім,
Арманның жалғыз құлыны
Секілді ең, кеттің ұстатпай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ

  • 0
  • 0

Қасы да керік, қара алмас көзді, ай қабақ,
Мойныңа жұқа ал қызыл шарф байлап ап,
Алаулап жүзің аса бір асқақ нұрменен,
Алыстан тұрдың көз қарасыңмен аймалап.

Толық

Ханшадай өзін ұстаған

  • 0
  • 0

Ханшадай өзін ұстаған,
Қара алмас көзді, бал ерін,
Басынан құс та ұшпаған,
Бұла өскен асқақ жан едің.

Толық

Өзі жайлы ойланғасын туғалы

  • 0
  • 0

Өзі жайлы ойланғасын туғалы
Өлең жолы болғандықтан қуғаны,
Өмір жайлы ойламайтын ақын аз,
Ойламайтын өлімі де туралы.

Толық

Қарап көріңіз