Өлең, жыр, ақындар

Сиқырлы еді-ау жаңбырлы көктем

  • 28.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1125
Сиқырлы еді-ау жаңбырлы көктем,
Мәңгілік арбап мені ертіп кеткен.
Тірлік пен өлең соңыңда жүріп,
Сендерді қалай ұмытып кеткем.
Өңірді көкке бояған бұлақ,
Көңілде жүрген қоя алам сұрақ.
Балалық шақты, анамды әлі
Түсімде көріп... оянам жылап.
Есіме түсті-ау өткен мен кеткен,
Барлығы сол бір көктеммен кеткен.
Атаммен бірге қауын егетін,
Аңызақ дала... көктем мен кетпен.
Қайтемін оны кетпені құрсын,
Көңілде мәңгі көктемі жүрсін.
Көзіндей болып қара шалымның,
Қараша үйде шекпені тұрсын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгі серік мұң-нала

  • 0
  • 0

Қазақ, қазақ дегенмен,
Сан қашырды-ау ұйқымды.
Құс ұшырып төбемнен,
Өзiмiздi жұбаттық,

Толық

Жүрегімді нұрға бөлеп, толқыттың-ау сен

  • 0
  • 0

Жүрегімді нұрға бөлеп, толқыттың-ау сен,
Жалт ете қап, жоқ боп кетіп, қорқыттың-ау сен.
Сол бір сәтте жас жанымды жараладың сен,
Неге мені бақытыңа баламадың сен.

Толық

Ол көктем оралмайды

  • 0
  • 0

Кеудемде сан арман,
Оятты-ау көз iлсем.
Үзiлген жанардан,
Сағыныш едiң сен.

Толық

Қарап көріңіз