Өлең, жыр, ақындар

Біз гүл едік

Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.

Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.

Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.

Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап

Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп

Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен

Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сергей Иваныч

  • 0
  • 0

Бетіңіздің әжімі,
Бірде бар да, бірде жоқ,
Сөзіңіздің әзілі
Бірде аз да, бірде көп.

Толық

Мемлекетім менің

  • 1
  • 0

Мұз құрсанған, ақ көрпеге оранған,
Қиын-қыстау, сары аяздан бораннан,
Қорықпастан туған менің - бөбегім-
Мемлекетім - азаттығым оралған.

Толық

Волокалам тас жолы

  • 0
  • 0

Жол іздедім алуан жолдын, ішінен,
Неге іздедім, өзім ғана түсінем.
Аппақ шашын күздің желі желпіген,
Жөн сұрадым жалғыз ғана кісіден.

Толық

Қарап көріңіз