Өлең, жыр, ақындар

Біз гүл едік

Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.

Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.

Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.

Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап

Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп

Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен

Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз

  • 0
  • 0

Ақын жырын аялап
Тербетеді, толқыды.
Кеудеде өлең ұялап,
Жазады да, оқиды.

Толық

Гүлнәр

  • 0
  • 0

Тұрмыс артқан серіліп қалың жүктен
Жазайын деп жақсы өлең жаным күткен.
Ер іздедім еңбегін ел білетін,
Аты әйгілі бір үлкен фабриктен.

Толық

Таулар сөйлейді

  • 0
  • 0

«Қинады - ау мына Дина қыз,
Тездетші, — дейді тойыңды.
Өзі де әсем күй нағыз
Барады баурап бойыңды.

Толық

Қарап көріңіз