Өлең, жыр, ақындар

Біз гүл едік

Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.

Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.

Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.

Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап

Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп

Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен

Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрдастар

  • 0
  • 0

«Балалықтың көшінен
Мен қалғалы көгі мезгіл,
Болған жоқ қой», — деп жүрсем
Байқатпапты өткен жыл.

Толық

Ұшады қара торғай қанат қағып

  • 0
  • 0

«Ұшады қара торғай қанат қағып»
Жеткенде осы ән бізге көктен талып,
Басына көк майсаның алтын сеуіп
Қалған кез сары белге күн де барып.

Толық

Жездің сүті

  • 0
  • 0

Шомбал шойын ожаулар,
Сұп-сұйық оттар кілкілдеп.
Қарамай беттеп, көз аунар,
Қайтеді мынау шіркін! — деп.

Толық

Қарап көріңіз