Өлең, жыр, ақындар

Біз гүл едік

Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.

Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.

Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.

Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап

Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп

Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен

Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақстан коммунистік партиясына

  • 0
  • 0

Жолдастар! — Осы сөзге жалын құйып,
Ардақтап коммунистер арын биік,
Арнаймын мен сендерге мерекеде,
Ақын боп, жазған жырдың бәрін жиып!

Толық

Есімде алғаш...

  • 0
  • 0

Есімде алғаш...
Өлең айт — деп өтіндің...
Әттең, сонда әнші болмай өкіндім,
Өлім еді тілегіңді қайтару —

Толық

Жарқырап, айналайын, жатыр Волга

  • 0
  • 0

Кейде тау, кейде орман, тақыр жонға,
Жағалай үлестіріп тарту - олжа.
Базарлы анадай бір жомарт көңіл
Жарқырап, айналайын, жатыр Волга.

Толық

Қарап көріңіз