Өлең, жыр, ақындар

Біз гүл едік

Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.

Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.

Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.

Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап

Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп

Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен

Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромттардан

  • 0
  • 0

Пенсияға шығармаңдар ақынды,
Кім айтады ескірді деп алтынды.
Алтындығын сақтау үшін адамның
Жұмсау керек барлық қайрат, ақылды.

Толық

Жүгірші, балапандарым

  • 0
  • 0

Жүгірші, балапандарым,
Қыр қандай, мынау ой қандай,
Қаладан шығара алмадым,
Қапшыққа салып қойғандай!

Толық

Самарқанд

  • 0
  • 0

Самарқанд сары қала сары алтыннан
Өзбектің қолыменен жаратылған,
Өзбектің қиялымен қырық жаңарып,
Өзбектің жаныменен жаңа туған.

Толық

Қарап көріңіз