Өлең, жыр, ақындар

Не істедің?

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1851
Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?
Не бар сенде мені сонша матайтын?
Халге жеттім тұра алмайтын көрмесем.
Құдіретің бар көк майсаны отайтын,
Жайрап жатам жай түскендей келмесең.
Шатастым мен шырмауыңа түстім де,
Жылай да алмай, жырлай да алмай түнердім.
Мұң шағады сынық қанат құс кімге?
Мені жынды көбелек қып жібердің.
Арымменен араз етіп өзімді,
Аяп мені бақылама сыртымнан.
Жалпақ жұрттан жасырғанмен көзімді
Бұл жүректі қайда қоям бұлқынған?
Сені ойлаймын жыласам да, күлсем де,
Бәлкім, мұңды көтере алмай үзілем.
Әлемімнің күйрейтінін білсем де
Жүріп келем ұстараның жүзімен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 0
  • 0

Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,

Толық

Сөйлесем сілкінер бір дәуір

  • 0
  • 0

Сөйлесем сілкінер бір дәуір,
О, несі ішінен тынғаны?
Күтудің салмағы зілмауыр
Еңсемді көтертпей тұрғаны.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Көп болса, бір бұлт жылар маған ғашық,
Көп болса, өлең туар ширатылып.
Мен саған қол созбаймын амандасып,
Жер қылып жігерімді қират ... ... үгіп...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар