Өлең, жыр, ақындар

Не істедің?

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1909
Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?
Не бар сенде мені сонша матайтын?
Халге жеттім тұра алмайтын көрмесем.
Құдіретің бар көк майсаны отайтын,
Жайрап жатам жай түскендей келмесең.
Шатастым мен шырмауыңа түстім де,
Жылай да алмай, жырлай да алмай түнердім.
Мұң шағады сынық қанат құс кімге?
Мені жынды көбелек қып жібердің.
Арымменен араз етіп өзімді,
Аяп мені бақылама сыртымнан.
Жалпақ жұрттан жасырғанмен көзімді
Бұл жүректі қайда қоям бұлқынған?
Сені ойлаймын жыласам да, күлсем де,
Бәлкім, мұңды көтере алмай үзілем.
Әлемімнің күйрейтінін білсем де
Жүріп келем ұстараның жүзімен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені сонша Тәңірге жақындатты

  • 0
  • 0

Ақтар дағы жанымды жайып... түсін...
Толқын – тағдыр сынайды қайық күшін.
Ғайып құсым, сипайын маңдайыңнан
Сипайыншы... сен оған

Толық

Аппақ әлем саған тартқан деп қалдым

  • 0
  • 0

Сен жайыма қалдыр мені, көкпар мұң,
Көлеңкесі болайыншы көк талдың...
...Сен күнге емес, бұрын қалай білмегем,
Күн өзіңе ұқсайды ма деп қалдым.

Толық

Сіз жай ғана әлеміме еніңіз

  • 0
  • 0

Сіз жай ғана әлеміме еніңіз,
Дәл мендей боп тарылады деміңіз.
Қайраңдағы қайран балық тұншығып,
– Өлдім! – десе, шын айтады ол, сеніңіз.

Толық

Қарап көріңіз