Өлең, жыр, ақындар

Не істедің?

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1669
Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?
Не бар сенде мені сонша матайтын?
Халге жеттім тұра алмайтын көрмесем.
Құдіретің бар көк майсаны отайтын,
Жайрап жатам жай түскендей келмесең.
Шатастым мен шырмауыңа түстім де,
Жылай да алмай, жырлай да алмай түнердім.
Мұң шағады сынық қанат құс кімге?
Мені жынды көбелек қып жібердің.
Арымменен араз етіп өзімді,
Аяп мені бақылама сыртымнан.
Жалпақ жұрттан жасырғанмен көзімді
Бұл жүректі қайда қоям бұлқынған?
Сені ойлаймын жыласам да, күлсем де,
Бәлкім, мұңды көтере алмай үзілем.
Әлемімнің күйрейтінін білсем де
Жүріп келем ұстараның жүзімен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үнсіз отырмашы!

  • 0
  • 0

Үнсіз отырмашы!
Сұп-суық болып тұр күн неге? Деші
Үнсіз отырмашы, бірдеңе деші...
Қалай сүйетініңді айт!

Толық

Қоршауы жоқ жүрекке тасқын кірді

  • 0
  • 0

Қоршауы жоқ жүрекке тасқын кірді,
Жотасымен жоқ қылды қашық гүлді...
Аласапыран бұлқыныс өлер еді-ау,
Өлмей қойған сағыныш асқындырды.

Толық

Мен – өртпін

  • 0
  • 0

Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.

Толық

Қарап көріңіз