Өтіп жатқан жаяу жүргінші,

Өтіп жатқан жаяу жүргінші,
Біріңнің қабағың қатулы.
Білемін ғой сеземін бәрінде,
Проблемаға ішің толы.
Ұмытсаңшы бір уақыт,
Өмір деген бір бақыт.
Тіршіліктің тауқыметі еш бітпейді,
Мойнымызға артылған ол күйбеңі.
Колға алып өзіңді, көтер қане еңсеңді.
Өмір деген өзі бір өлшеулі,
Жүреміз –ау мәңгі мекеніміздей жер беті.
Нұрланған күн көзіне бір қарашы,
Болып жатқан дүниелерді ұмытшы.
Сілкіп тастап қабақты,
Жаз күніндей жадырашы,
Жас баладай мәз болып бір күлші.
Өтіп жатқан жаяу жүргінші,
Ақылымды тыңдап сен жүрші,
Көтермесең өзіңді,
Кім бар ойлар сені.
Бар жақсыны шақырып,
Масаттанып кеудеңді сен бір керші.
Маңдайға жазғанды кім көрмейді?
Шүкір етіп, тәубаңа сен бір келші.
Бәрі жақсы болады деп,
Көңіліңді сен көтерші.

---