Өлең, жыр, ақындар

Әлдекімдер...

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1226
Әлдекімдер шын ғанибет деп білген,
Әлеммін мен жаратылған тек гүлден.
Сізге деген құштарлықтан құлпырып,
Пенде емес, перизат боп кеттім мен.
Мен жеңілдім, жеңілгендей шық гүлден,
Сенсіз өмір сүре алмасын ұқтым мен.
Сізге деген сағыныштан сарылтқан
Қыз қалыптан ханшайым боп шықтым мен.
Гүлден мұңды боламын деп сөз бердім,
Күннен нұрлы боламын деп сөз бердім.
Сізге деген махаббаттан өлмейтін
Ақын едім... адам болып өзгердім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен несіне мені сонша әуре еттің?

  • 0
  • 0

Сен несіне мені сонша әуре еттің?
Әлеміңе мас боп кіріп, сау кеттім...
Сені сүйген мына жүрек жау маған,
Мен өзіме өзім келген нәубетпін.

Толық

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Мен жабықсам, сені ғана күтемін

  • 0
  • 0

Тозаңда да ішкі қуат болады,
Тамшының да салмағы ауыр білгенге...
Көлеңке де күш көрсетер ол да әлі,
Жаның мұздап қоя берер бір демде.

Толық

Қарап көріңіз