Өлең, жыр, ақындар

Қара көз қарындасқа!

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1824
Ұнайды ақындар да, әнші маған.
Шарықтаған шабытын қамшылаған.
Ақындар бойын тіктеп кетеді екен,
Көз жасын сүртіп алып, тамшылаған.
Бұл жұртқа өрелі жан ұнай ма екен?!
Өмір сынақ,
Әрдайым сынайды екен.
Әлсіздер тас-түйін боп тырысады,
Нағыз мықты ішінен жылайды екен.
Бір-бірінен жатса екен, асып өлең.
Қиналғанда шығады асыл өлең.
Көзіңнен тамшы болып төгіледі,
Ішіңдегі бұлқынған ғашық өлең.
Жақсыға бәрі жақсы көрінеді.
Жаманның жолдарынан жерінеді.
Өмірге ғашық жанның жыры сұлу,
Өлеңі махаббатпен өріледі.
Ғашық бол,
Ғашық жүрек емделеді.
Сезіміңмен сүйдің ғой, сен де мені.
Жүрегімді бөлшектеп берер едім,
Деп жүрмеші, пері ме, пенде ме еді?!
Өмірің өрнекті екен, өткізбе шын.
Жасыңды сүртпей желге кептіргенсің.
Қиялың мен түсіңде құшып жүрер,
Шын өмірде сағымдай жеткізбесің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мейірхан құдаға

  • 0
  • 0

Тұлпарын неге қазақ тағалайды?!
Жақсы іні, ағаларын ағалайды.
Тұрлауы тарам-тарам бұл дүние,
Жақсыны жақсы ғана бағалайды.

Толық

Жүрегіңменен бірге соқсыншы жүрегім

  • 0
  • 0

Махаббат шіркін, алыстап менен кеткен бе?
Ғашық едім мен, гүл бүршік жарған көктемге.
Жүрегім жалғыз, өмірім сырғып өтуде,
Қол бұлғап қалып кеткендей сол қыз, көк белде.

Толық

Бауырыңыз болайын – Әпке – деген

  • 0
  • 0

Бауырыңыз болайын – Әпке – деген.
Сүйетін гүліңізді ап келемін.
Ақын болып кеткенім содан шығар,
Еркелетіп қоймайды әпкелерім.

Толық

Қарап көріңіз