Өлең, жыр, ақындар

Cенің көзің

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1077
Cенің мөлдір көзің қара нұр толы.
Баспасыншы торлап мұңлы бұлт оны.
Сұлулықты жазсам егер том-том қып,
Көздеріңе арналар-ед бір томы.

Сенің көзің, сенің көзің - ең мөлдір,
Қара көздер, өмірімде көрген бір.
Көздеріңе арнар едім том неше,
Қалай саған кеш үңілгем мен көргір.

Сенің айна мөлт-мөлт еткен көзің шын,
Ең, ең таза жандікі екен сезімшіл.
Сұлуларын тізсем былай, қазақтың:
Баян, Жібек, Еңлік, тағы - Өзіңсің!

Сені көрсем жайнар көңіл ақ гүлі,
Сенің көзің көздердің ең саф түрі,
Көз алдымда жүрсең екен күлімдеп,
Қаракөзім, жырларымның авторы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - Өлең

  • 0
  • 0

(Қалам + Қағаз + Сөздер) = Өлең.
(Сұлу + Сезім + Көздер)= Өлең.
(Шабыт + Муза + Түндер)= Өлең.
Махаббатпен гүлдер егем.

Толық

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 0
  • 0

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Толық

Ақ қар

  • 0
  • 0

Кербездене жайнап сылқым қыс керім,
Ағартуда дала, қырдың үстерін.
Қызықтаймын терезеден ақ ұлпа,-
Қардың билеп жапалақтай түскенін.

Толық

Қарап көріңіз