Сәуле ғұмыр

Жазайық дейсің өлеңге айтып бар сырды,
Сағыныш, аңсау күн менен түнге жаншылды.
Ақ арман сағым жеткізбей қойды қуғанмен,
Сәйгүлік мініп бассам да талай қамшымды.

Жалғыз-ақ ғұмыр еншімде менің, сенің де,
Өтеді бәрі тәкаппар, кердең, керім де.
Аларын алып болған соң мынау жалғаннан,
Қысқа деп тағы өкпелейміз-ау өмірге.

Дүние - жасыл алдайды жүзі құбылып,
Жалғыздық басса кетпейді жаның жылынып.
Сыртынан күліп, ішінен жылап арман жүр,
Тірліктің құлы өтеді ол да жүгіріп.

Аспанның асты, ғаламның үсті керісті,
Қомағай көңіл талғамай шіркін жеп-іштік.
Пейілдің аппақ ниеті кетті ауырлап,
Қалайша бәрін көтеріп тұрсың, кеңістік?!.

Жанары күлген өтірік саған жалған бар,
Жарық әлемге ұмтылған сан мың арман бар.
Жоғалған жылдар ішінде кетті талайлар,
Жақсы көремін, жанымнан кетпей қалғандар!

---