Өлең, жыр, ақындар

Сары қурай

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 806
«Сары қурай сыбызғы кесіп алдым,
Сағынғанда қалқаны есіме алдым.» — халық өлеңі

Сары қурай сыбызғы кесіп алма,
Сағынба да сен мені, есіңе алма.
Өкінгенмен не пайда,өтеді өмір,
Іздеп келе алмаса есі барда.

Тас лақтырып қусам ба, тазы-мұға,
Әлде бұл мұң – бітпейтін азығым ба?
Сары қурай сызылып неге өсті екен,
Біздің ғана ауылдың жазығында?

Тепкіленер бұрқырар буы,бұлақ,
Бек қазушы ек беткейден, жуынып ап.
Сары қурайға қол созар, бейтаныс жан,
Мүйіз сапты қайшысын суырып ап.

Сары қурайға неліктен құмар бұлай?
Іздеп кепті алыстан шыдам қылмай.
Сыңсып қоя беретін соқса самал,
Сағыныштан жаратқан шығар құдай.

Сары қурайдың кім білсін киесі не?
Сары далам түседі жиі есіме.
«Бұйымтайың осы ма»дегендейін,
Ат бас шайқап қарайтын иесіне.

Сары тезектің отында шай қайнаған.
Атам шертер сыбызғы қайғы ойлаған.
Сағынудың дертінен шыдай-шыдай,
Біреу көрсең, ол – менмін айғайлаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос кеме

  • 0
  • 0

Біле алмадым.
Қуаныш па қайғым ба,
Құлашымды тым алысқа жайдым ба?
Ақ жалаулы сенің кемең жолықты,

Толық

Тербетеді бір әуен

  • 0
  • 0

Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.

Толық

Көзіме бір көрінсең..

  • 0
  • 0

Не болар сағынышты сарқып алса,
Сезімді өзге біреу тартып алса?
Қасыма кел демеспін, жолдар жабық,
Көзге бір көрінудің нарқы қанша?!

Толық

Қарап көріңіз