Өлең, жыр, ақындар

Елу сегіз

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 788
Жаһаннамның жойқын суы тасып ед.
58.
Есіңізде бар ма әлі,
Жазықсыздың жанындағы қасірет.
58 – сұм-тағдырдың тұзағы,
Бейбіт күннің шырқын келіп бұзады.
Жарқын өмір тұрғанменен жарқырап,
Басылған жоқ ол жылдардың сызы әлі.
Дала төсін жаралаған сан қабір,
Тарихымның тәніндегі таңба бұл.
58 – бейдауа бап, емі жоқ,
Тартатұғын кінәсі жоқ жан жәбір.
Дүр сілкініп жатты дала, таныс бақ,
Ақберен ұл ақиқаттан қалыс қап.
58 еңіретіп елімді,
Түнек басты тіршілікті қарыштап.
Сол заманның сорын бір сәт ойлашы,
58.
Қасіреттің қоймасы.
Осы баптың аты шықса, сол кезде,
Ағайынның батпайды екен бойға асы...
Жазықсыздар!
Құлағандар жарға олар,
Белгілерің – алаулаған ар болар.
...58!
деп айқайлап қалып ем,
Қарқылдады қорымдағы қарғалар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөлді кезем сен үшін

  • 0
  • 0

Келем деп ең – келмедің,
Хабарыңды бермедің.
Қалды дейсің, жаным-ау,
Сенен басқа менде кім?

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Сенде, менде - өзге мұң,
Ал, армандар туралған.
Сен сүйетін көздерім,
Жаспен бүгін суланған.

Толық

Туған жерім – Тұмарым

  • 0
  • 0

Жанның болып жалауы,
Берген әр кез күш маған.
Адалдықтың алауы -
Туған жерге ұқсағам.

Толық

Қарап көріңіз