Өлең, жыр, ақындар

Елу сегіз

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 828
Жаһаннамның жойқын суы тасып ед.
58.
Есіңізде бар ма әлі,
Жазықсыздың жанындағы қасірет.
58 – сұм-тағдырдың тұзағы,
Бейбіт күннің шырқын келіп бұзады.
Жарқын өмір тұрғанменен жарқырап,
Басылған жоқ ол жылдардың сызы әлі.
Дала төсін жаралаған сан қабір,
Тарихымның тәніндегі таңба бұл.
58 – бейдауа бап, емі жоқ,
Тартатұғын кінәсі жоқ жан жәбір.
Дүр сілкініп жатты дала, таныс бақ,
Ақберен ұл ақиқаттан қалыс қап.
58 еңіретіп елімді,
Түнек басты тіршілікті қарыштап.
Сол заманның сорын бір сәт ойлашы,
58.
Қасіреттің қоймасы.
Осы баптың аты шықса, сол кезде,
Ағайынның батпайды екен бойға асы...
Жазықсыздар!
Құлағандар жарға олар,
Белгілерің – алаулаған ар болар.
...58!
деп айқайлап қалып ем,
Қарқылдады қорымдағы қарғалар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұяттан күн тұр өртеніп

  • 0
  • 1

Аққудай аппақ дүние,
Жаралған маған, саған да.
Ғаламат отқа күн ие,
Жылуын сыйлар ғаламға.

Толық

... Ерке құс, қайталашы ертегіңді...

  • 0
  • 0

Анамның еске салып ертегісін,
Қалқып кеп қоншы маған, ерке құсым.
Оралмай көптен маған кетіп едің,
Бүгін бір ғажап сырды шертемісің?

Толық

Жалғыз сені сүйгенмін...

  • 0
  • 0

Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан ернім күйіп қап,
Сезімімді қойдым мәңгі тұйықтап.
Тырнағыма татымайсың деді де,

Толық

Қарап көріңіз