Өлең, жыр, ақындар

Елу сегіз

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 893
Жаһаннамның жойқын суы тасып ед.
58.
Есіңізде бар ма әлі,
Жазықсыздың жанындағы қасірет.
58 – сұм-тағдырдың тұзағы,
Бейбіт күннің шырқын келіп бұзады.
Жарқын өмір тұрғанменен жарқырап,
Басылған жоқ ол жылдардың сызы әлі.
Дала төсін жаралаған сан қабір,
Тарихымның тәніндегі таңба бұл.
58 – бейдауа бап, емі жоқ,
Тартатұғын кінәсі жоқ жан жәбір.
Дүр сілкініп жатты дала, таныс бақ,
Ақберен ұл ақиқаттан қалыс қап.
58 еңіретіп елімді,
Түнек басты тіршілікті қарыштап.
Сол заманның сорын бір сәт ойлашы,
58.
Қасіреттің қоймасы.
Осы баптың аты шықса, сол кезде,
Ағайынның батпайды екен бойға асы...
Жазықсыздар!
Құлағандар жарға олар,
Белгілерің – алаулаған ар болар.
...58!
деп айқайлап қалып ем,
Қарқылдады қорымдағы қарғалар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаратқанға тілек

  • 0
  • 0

Имандылық!
Қандай ерен күш едің?
Сены ойласам ғажап күйге түсемін.
Естимісің?

Толық

М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой

  • 0
  • 0

Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,

Толық

Ғажап па едің, ей, өмір?!

  • 0
  • 0

Арқау болдың жыр-ағынға,
Тұнжыратса тұнық түн.
Құшағыңа құладым да,
Бар мұңымды ұмыттым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер