Аппассионата
- 1
- 2
Увертюра
Қаланың еңсесін басты да,
Қалғытты боз тұман астына.
Кешең күз. Пешкова пәтері,
Тауда
Шоғыр тас, құлама құз төніп тұрған,Қарағай басын иіп тағзым қылған.
Бар тіршілік қойнына паналаған,
Алып дене құралған ұзақ жылдан.
Мүлгіген ну орманы сыңсып жатты,
Долы өзені долдана жылап ақты.
Суық соққан самалға шын жартастар,
Кере төсеп кеудесін аймалатты.
Жотада арқар жортқан, елік ойнап,
Қара тас бітпегендей мәңгі ойлап.
Қанатын кесе сілтеп құстар да жүр,
Тамаша табиғаттың тойын тойлап.
Алып жота, асқар шың, ұлы кеуде,
Көз жібердім көлбеген кербез белге,
Тауда тұрып тамаша сырын ұғып,
Бет сүйгіздім азырақ самал желге.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қырман басында
- 0
- 2
Қызу қарқын, көңіл шат,
Шығады жарқын дауыстар.
Ұштасқан қимыл қат-қабат,
Еселенген екпін бар.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айбек
Кермет -
Айлин Кенжебекова
Керемет, маған ұнады. -
Жанель
Өте кереметт
Аяулым
Өте керемет!
Айдын
Күшті екен