Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 641
Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.
Тышқандар із салған
Жас топырақтың шетіндегі,
Бір түйір қу жапырақ,
Ескі кітаптің жыртығы
Лай су бетіндегі.
Қия түскен сарғыш сәуле –
Терезенің жұқа пердесі,
Сыбызғы үні ме әлде
Ұмытылмайтын не бар?
Ұмытылмайтын тек адам пендесі.
Кім сонда есік қаққан?
Ескі есік қиуы кетіп,
Босағасы қаусаған.
Сабыр ет,
Бір адамның жарты беті
Жарты есіктен көрінеді
Қазір-ақ саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азырақ жаз

  • 0
  • 0

Сақылдағаны ма, несі екен –
Ақсиғаны тісі?
Аспанның ба, ақынның ба,
Құдайдың ба, кімнің күлкісі?

Толық

Арылу

  • 0
  • 0

Жұтып кетеді қара орман,
Жақын барма
Есің дұрыс болса, егер сенің –
Орап алады жасыл торы

Толық

Көгілдір күмбез

  • 0
  • 0

Донкихот киген көне дулыға,
Менің басымда да бар
Бір дөңгелек киім.
Еліктемеген осы формаға

Толық

Қарап көріңіз