Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 569
Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.
Тышқандар із салған
Жас топырақтың шетіндегі,
Бір түйір қу жапырақ,
Ескі кітаптің жыртығы
Лай су бетіндегі.
Қия түскен сарғыш сәуле –
Терезенің жұқа пердесі,
Сыбызғы үні ме әлде
Ұмытылмайтын не бар?
Ұмытылмайтын тек адам пендесі.
Кім сонда есік қаққан?
Ескі есік қиуы кетіп,
Босағасы қаусаған.
Сабыр ет,
Бір адамның жарты беті
Жарты есіктен көрінеді
Қазір-ақ саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шешеміз – ағаш

  • 0
  • 0

Бір тал жапырақ, жалғыз сояу,
Жоғалмайды бір бүршік –
Бір түйір тозаң,
Бір тамшы бояу.

Толық

Тоқал бұқа

  • 0
  • 0

Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес

Толық

Қызыл бояу

  • 0
  • 1

Табиғат бір суретші епті шебер,
Жер-топырақ бетіне нұрын төгер,
Күннің қызыл бояуы қандай жақсы,
Күн бір ерке сұлу сал бақыт берер.

Толық

Қарап көріңіз