Өлең, жыр, ақындар

Дұға

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 680
Ит терісіне жазылған жазу,
Ескі жұртта қалған көмбе.
Адамзат ақылы қандай аянышты!
Бір аунап уанбаған қайсы пенде.
Құмарпаздар әуесі қаныңдағы,
Иманың қырық кез төбеңде тұрар.
Бір жыл өсіріп көрші шаш-сақалыңды,
Екі иығыңда екі періште отырар.
Ентігіп есіріктенбе кәрі жасамыс,
Үндемей отыра қал одан да сол күні,
Бар екені рас болса, егер бір жаратушы
Жеңісім деп білер, бәлкім, ол мұны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жору

  • 0
  • 0

Тыржалаңаш тау,
Бір қабат лыпасы – ақ тұман – бу.
Ұзын-ұзын қыраттар,
Борбайларыңды жу.

Толық

Жүлге

  • 0
  • 0

Екі-ауыз сөз екен бұл дүние,
Біріншісін данішпандар айтып кетіпті.
Ендігі қалғаны – екіншісі.
Бірақ, оны да

Толық

Қара өлеңім

  • 0
  • 0

Ежелгі аңқау, момын қара өлеңім,
Томсарып тамыршыдай табар емін.
Ыстығым аса қалса жалбызға орап,
Тигізген тынысыма жылы демін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер