Өлең, жыр, ақындар

Досыма

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1743
Есіңде ме бұдан он бес жыл бұрын,
Құмда сезбей жаздағы өткір күн нұрын,
Жалықпастан жалаңаяқ қуушы ең
Сүйрей қашқан асау тайдың шылбырын.
Сүйкімді боп жұрт атаған атың көп,
Кім ойлады бірақ сені ақын — деп?
Кім ойлады ойынқұмар жанында
Болашақ жыр бастамасы жатыр — деп?
Бір туғасын аялдамай, бөгелмей
Өтті жылдар өзің жазған өлеңдей,
Өтті жылдар, сені кетті марқайтып,
Күнің бар ма жырға отырған бөленбей?
Міне, бүгін сен кәдімгі ақынсың,
Туған халық жүрегіне жақынсың.
Келді жырың жүрексінбей съезге,
Келді бірге достық ақыл, батыл сын.
«Дәл он бес жыл бұрын.
Құмның қасында
Ойнаған ол асау тайдың басында.
Ортақ үлкен жырдың қамын сөз етіп,
Тұрмақ бүгін съезд трибунасында!» —
Деп қуанса менің қазір көңілім,
Сенем анық, көрмейді ешкім оны мін.
Жыр өскені, болашағы сөз болса
Жатыр сонда сенің де ортақ өмірің.

1955 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шеберлер

  • 0
  • 0

Бар бір шебер жалғанда
Бармағынан бал тамған.
Өзен, тау да, орман да
Тым өзгеше ол салған.

Толық

Қарсақпайға қарап

  • 0
  • 0

Кеудемде асыл сезім, аяулы ағын,
Күнді ертіп, қыр басында жаяуладым.
Күн маған саусағымен нұсқап қалды
Қара — деп Қарсақпайдың оянғанын.

Толық

Қалбаның бір қабаты

  • 0
  • 0

Қалбаның бір қабаты сонау сілем,
Кей-кейде арасында айғай-сүрең.
Алтайдың аюлары еріккенде
Ойнайды тас лақтырып жолаушымен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер