Өлең, жыр, ақындар

Өткен өмір термесі

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1313
Көп те болды жауым да,
Төбемнен бұлт айықпай.
Күн кештiм мен дауылға
Қарсы тұрған қайықтай.
Жетiмдiктен жасымнан
Қарлы өзендi көп көрдiм.
Талай-талай басымнан
Тар кезеңдi өткердiм.
Хан-сұлтаннан қайтпадым,
Кезқалтаға күймедiм.
Екi билiк айтпадым,
Езмалтаны сүймедiм.
Бүтiндiктi қаладым,
Тебiнгендi теппедiм.
Жыртылғанды жамадым,
Сөгiлгендi септедiм.
Дауға барсам шiренiп,
Жайлы жүйрiк демедiм.
Бай ауылдан тiленiп
Майлы құйрық жемедiм.
Сөйлегенiм, күлгенiм –
Елдiң қамы – жортқаным.
Жалғыз жауыр мiнгенiм –
Ар-ұяттан қорыққаным.
Тура бидi ел неге
Теңгермейдi пендеге?
Халқым кедей болған соң,
Бай боламын мен неге?
Жалғыз атым – дәулетiм,
Қызыл тiлiм – теңдiгiм.
Қараша үйiм – сәулетiм,
Кедейлiгiм – кеңдігiм!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егерде...

  • 0
  • 0

Қыз – Көкше, құмартады аспан күліп,
Берер ме ең биiгiңе басқанға үмiт.
Егерде Сәкенiңдей ақын болсам,
Мен-дағы жазар едiм дастан қылып.

Толық

Өң мен түс

  • 0
  • 0

Түсімде жерге қонбай ұшып жүрсем,
Өңімде көше кезіп жаяулаймын.
Түсімде бір сұлуды құшып жүрсем,
Өңімде Мәжнүнге таяу қайғым.

Толық

Көлдегi түнгi сурет

  • 0
  • 0

Жүрегiңдi сырға бөлеп, нұрға орап,
Айлы түнге тұрсақ егер бiр қарап,
Ақ айдынға көк аспанның өзiнен
Ақ сәулелер түсiп жатыр сырғанап.

Толық

Қарап көріңіз