Өлең, жыр, ақындар

Темірші

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 691
Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.
Соғады балға, ұшқындайды ұшқын,
Шапақтай кешкі балқиды темір.
Мейрімі жаздың, ашуы қыстың
Секілді сурет елестер не бар.
Білектің күшін сынаса ұста,
Шақырып дауыл уілдер көрік.
Сілтеп қал, достым, сілтейтін тұста,
Қашаған мезгіл бермейді ерік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі жапырақ

  • 0
  • 0

Қалтырап жерге қонады
Ағаштан әлсіз жапырақ;
Тентегі күздің тонады,
Құлазып қалды атырап...

Толық

Ерніңнің түгі тебіндеп

  • 0
  • 0

Ерніңнің түгі тебіндеп,
Шілдеге сары шарқ ұрар.
Қоңыр күздің кегін жеп,
Көктемге көңілім талпынар.

Толық

Жинағым тұңғыш

  • 0
  • 0

Жинағым тұңғыш – «Сапар»-дан
Ыстығы маған осы жыр.
Қалсам да кейде қатардан,
Жырымды әркім айтып жүр.

Толық

Қарап көріңіз