Өлең, жыр, ақындар

Темірші

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 585
Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.
Соғады балға, ұшқындайды ұшқын,
Шапақтай кешкі балқиды темір.
Мейрімі жаздың, ашуы қыстың
Секілді сурет елестер не бар.
Білектің күшін сынаса ұста,
Шақырып дауыл уілдер көрік.
Сілтеп қал, достым, сілтейтін тұста,
Қашаған мезгіл бермейді ерік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл

  • 0
  • 0

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Жүзіңде тұл қараулықтың күзі бар,
Күзіңде кіл жаяулықтың ізі бар.
Асығыңның алшысы жоқ, шігі бар,
Қасығыңның тамшысы жоқ, жігі бар.

Толық

Кенже

  • 0
  • 0

Сарғайған сағыныштан, Рауаным,
Ұйқысыз атты талай арай таңым.
Туған ең атқанда таң рауандап,
Атыңды қойдым содақ, ұқшы, жаным!

Толық

Қарап көріңіз