Өлең, жыр, ақындар

Темірші

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 605
Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.
Соғады балға, ұшқындайды ұшқын,
Шапақтай кешкі балқиды темір.
Мейрімі жаздың, ашуы қыстың
Секілді сурет елестер не бар.
Білектің күшін сынаса ұста,
Шақырып дауыл уілдер көрік.
Сілтеп қал, достым, сілтейтін тұста,
Қашаған мезгіл бермейді ерік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір жолдастың сыры

  • 0
  • 0

Лапылдаған осы мен өрттімін бе,
Арыстандай ыңранған дерттімін бе?
Шыға келер майданға ат ойнатып,
Сөз семсерін суырған серттімін бе?

Толық

Офицер

  • 0
  • 0

Панфиловтың офицері –
Момышұлы Бауыржан.
Солдаттың бар қайғы-шері
Қабағынан танылған.

Толық

Сәбит ағаға

  • 0
  • 0

Бәйгеден сансыз келген жүйрік тарлан,
Сонда да таусылмайды тірлікте арман.
Алпыстың аскарынан талпынады,
Бұлдырап алты белес алпыс қалған.

Толық

Қарап көріңіз