Өлең, жыр, ақындар

Темірші

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 630
Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.
Соғады балға, ұшқындайды ұшқын,
Шапақтай кешкі балқиды темір.
Мейрімі жаздың, ашуы қыстың
Секілді сурет елестер не бар.
Білектің күшін сынаса ұста,
Шақырып дауыл уілдер көрік.
Сілтеп қал, достым, сілтейтін тұста,
Қашаған мезгіл бермейді ерік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен мені ішіңнен түсінесің

  • 0
  • 0

Сен мені ішіңнен түсінесің,
Сыртыңнан тек түсінбеген боласың.
Жұрт көзінше бақаша ісінесің,
Үрген қарындай кейін соласың.

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Жүзіңде тұл қараулықтың күзі бар,
Күзіңде кіл жаяулықтың ізі бар.
Асығыңның алшысы жоқ, шігі бар,
Қасығыңның тамшысы жоқ, жігі бар.

Толық

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Өмірге өзім борыштар,
Борыштар менмін мәңгіге!
Жинап-теріп, уа, достар,
Шерттім шәркез әңгіме.

Толық

Қарап көріңіз