Өлең, жыр, ақындар

Бір жолдастың сыры

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 664
Лапылдаған осы мен өрттімін бе,
Арыстандай ыңранған дерттімін бе?
Шыға келер майданға ат ойнатып,
Сөз семсерін суырған серттімін бе?
Неге менен кей адам қаймығады,
Жау көргендей жүрегі шайлығады?
Неге, неге тілейді күбір-күбір,
Күн тууын басыма айнымалы?
Неге өсекпен жанымды жаралайды,
Неге ізімді аңдиды, алалайды.
«Дос» дегенім болыспай, бұқпантайлап,
Неге, неге жазықсыз табалайды?
Шатқалаңда жол таптым естілікпен,
Сүйенішті көп көрдім көпшіліктен.
Жаңалықтың бас идім жалауына,
Коммунисше сайысам ескілікпен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түз бұлағы

  • 0
  • 0

Сен мұңлысың басыңнан ел кеткенге,
Мен мұңлымын жырымды кемдеткенге.
Өжет ұлға тағдырдың тосқауылы –
Қайда жүрсем мен душар сеңді өткелге.

Толық

Жас төкпен, өкінбен өткенге

  • 0
  • 0

Жас төкпен, өкінбен өткенге,
Өтер барша – гүліндей алманың.
Алтынша сарғаяр шақ жеткен бе,
Мен – жасарман қайтып, алдар арманым!

Толық

Әңгелек

  • 0
  • 0

Сап-сары боп дөңгелеп,
Пісіп те қапты-ау әңгелек.
Қимай тұрмын үзуге,
Ақынға, бірақ, дәм керек.

Толық

Қарап көріңіз