Өлең, жыр, ақындар

Бір жолдастың сыры

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 646
Лапылдаған осы мен өрттімін бе,
Арыстандай ыңранған дерттімін бе?
Шыға келер майданға ат ойнатып,
Сөз семсерін суырған серттімін бе?
Неге менен кей адам қаймығады,
Жау көргендей жүрегі шайлығады?
Неге, неге тілейді күбір-күбір,
Күн тууын басыма айнымалы?
Неге өсекпен жанымды жаралайды,
Неге ізімді аңдиды, алалайды.
«Дос» дегенім болыспай, бұқпантайлап,
Неге, неге жазықсыз табалайды?
Шатқалаңда жол таптым естілікпен,
Сүйенішті көп көрдім көпшіліктен.
Жаңалықтың бас идім жалауына,
Коммунисше сайысам ескілікпен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бесіктегі бөбек

  • 0
  • 0

Құндақта құйттай өседі еркін,
Бақытты – бөбек іңгәлаған.
Есейіп өсе келгенде бертін,
Етеді тарлық қиырсыз жаһан.

Толық

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Өмірге өзім борыштар,
Борыштар менмін мәңгіге!
Жинап-теріп, уа, достар,
Шерттім шәркез әңгіме.

Толық

Темірші

  • 0
  • 0

Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.

Толық

Қарап көріңіз