Өлең, жыр, ақындар

Ақбота

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 2440
Арқаның азат жазында
Қызара бөртіп қымызга,
Самалды таудың сазында
Ұшырасты ақын бір қызға.
Аққұба – қыздың ажары,
Арманнан алыс дәмелі;
Сабырлы, сырлы назары,
Ботадай көзі әдемі.
Көргенде қызды сымбатты
Жас ақ қайың тәрізді.
Шыдамады ақын, тіл қатты,
Алдына салып әзілді:
– Бір ақбота жоғалып,
Айла-ақылдан адастым.
Келді де ізі оралып,
Ауылға Сіздің жанасты.
Екен тым көзің жанарлы,
Қөрмедің бе, қарындас?
Бір жоқты бір жоқ табар-ды,
Табылмай дауым арылмас...
Қыз түлкідей қырланып,
– Қызық екен сөзіңіз,
Деді күліп ұрланып,
– Жүр екен келмей кезіңіз.
Жоқ табылар жоқтаса,
Жоқшым, жолға қонбаңыз;
Алыста емес ақбота,
Ал, бірақ, әуре болмаңыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанр сыры

  • 0
  • 0

Келмес жоқ жамбасыма оң, сірә, жанр,
Жазамын жыр, прозам болса жауыр.
Шартаққа ұшқыр тартар бәйге бозды,
Тойшы жұрт ұшқырды емес, бозды таныр.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Толқыны жарға соғады ойнап.
Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,
Аққудай бейне қанатын қомдап.

Толық

Әлди, бөпем

  • 0
  • 1

Әлди, әлди, әлди, бөпем,
Әлдилейін, уаншы.
Шырылдамай жұрттан бөтен,
Сәби құсап қуаншы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар