Өлең, жыр, ақындар

Ақбота

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 2540
Арқаның азат жазында
Қызара бөртіп қымызга,
Самалды таудың сазында
Ұшырасты ақын бір қызға.
Аққұба – қыздың ажары,
Арманнан алыс дәмелі;
Сабырлы, сырлы назары,
Ботадай көзі әдемі.
Көргенде қызды сымбатты
Жас ақ қайың тәрізді.
Шыдамады ақын, тіл қатты,
Алдына салып әзілді:
– Бір ақбота жоғалып,
Айла-ақылдан адастым.
Келді де ізі оралып,
Ауылға Сіздің жанасты.
Екен тым көзің жанарлы,
Қөрмедің бе, қарындас?
Бір жоқты бір жоқ табар-ды,
Табылмай дауым арылмас...
Қыз түлкідей қырланып,
– Қызық екен сөзіңіз,
Деді күліп ұрланып,
– Жүр екен келмей кезіңіз.
Жоқ табылар жоқтаса,
Жоқшым, жолға қонбаңыз;
Алыста емес ақбота,
Ал, бірақ, әуре болмаңыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ойнайды бала топырақпен,
Апыл-тапыл басқанда.
Өтеді өмір шоқырақпен,
Кәріден де, жастан да.

Толық

Әрі іні, әрі аға

  • 0
  • 0

Мен Шоқанға әрі іні, әрі ағамын,
Ресейді мен де еркін араладым.
Орысша мен білсем де құдды Шоқан,
Туған тілде елімді сараладым.

Толық

Шалқыса арай ажарың

  • 0
  • 0

Шалқыса арай ажарың,
Талпынады ерке жүрегім.
Түскенде қиғаш назарың,
Үмітке мас боп жүремін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер