Өлең, жыр, ақындар

Ана хаты

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1446
Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Дұғай-сәлем айтады көп
Сәби кезгі түрағың.
Оң қабағым тартса, тосып
Сені, көзім талады.
Сол қабағым тартса, шошып,
Көңіл күдік алады.
Жақсы-ақ едің жастайыңда,
Барша ауылға бауырмал.
Болғанда адам, бас қамың ба,
Іздегенің, тауып мал?
Напахамыз сенен көрген,
Өзіңе аян, шамалы.
Қайран дәме көлеңдеген,
Түсі сынып, налалы.
Әлгі өзіңмен құрдас түйдей,
Мырзағаның Ерманы.
Айғыр мініп астына үйдей,
Үйіріп жүр ферманы.
Елге балам, қайтсаң нетер, –
Көрім жуық байқұспын.
Өнерің де осы жетер,
Өзгелер-ақ айға ұшсын.
Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Етеді үміт дарынды деп
Сәби кезгі тұрағың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торғайлар тойы

  • 0
  • 0

Рауандап алтын таң атады
Мен жатқанда ұйқылы-ояу.
Торғайлар шулап тіл қатады
Көк теректен тереземе таяу.

Толық

Жүрегім менің тұңғыйық

  • 0
  • 0

Жүрегім менің тұңғыйық,
Бойлағанға Байқалдай,
Көктей мұхит кең мұхит,
Қалар ма, сірә, байқалмай!

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Қарап көріңіз