Өлең, жыр, ақындар

Ана хаты

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1540
Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Дұғай-сәлем айтады көп
Сәби кезгі түрағың.
Оң қабағым тартса, тосып
Сені, көзім талады.
Сол қабағым тартса, шошып,
Көңіл күдік алады.
Жақсы-ақ едің жастайыңда,
Барша ауылға бауырмал.
Болғанда адам, бас қамың ба,
Іздегенің, тауып мал?
Напахамыз сенен көрген,
Өзіңе аян, шамалы.
Қайран дәме көлеңдеген,
Түсі сынып, налалы.
Әлгі өзіңмен құрдас түйдей,
Мырзағаның Ерманы.
Айғыр мініп астына үйдей,
Үйіріп жүр ферманы.
Елге балам, қайтсаң нетер, –
Көрім жуық байқұспын.
Өнерің де осы жетер,
Өзгелер-ақ айға ұшсын.
Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Етеді үміт дарынды деп
Сәби кезгі тұрағың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағалы ат

  • 0
  • 0

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.

Толық

Сары шымшық сатира жазды

  • 0
  • 0

Мұқатпақ боп үйрек пен қазды,
Сары шымшық сатира жазды.
«Үйректің тұмсығы талпақ» деді,
«Қаздың табаны жалпақ» деді.

Толық

Назды әуен әлдилеген бесігімнен

  • 0
  • 0

Назды әуен әлдилеген бесігімнен,
Сыбызғы жеткен сыңсып есігімнен.
Құлаққа мұң мен бақыт түгел дарып,
Уантар ғұмыр бойы қос уілмен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар