Өлең, жыр, ақындар

Тағдыр толғауы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1359
Теректей тәкаппарға Тәкен едім,
Момынға балдырғандай бәкене едім.
Жаһанға жалғыз аяқ салдым соқпақ,
Шиырын сағынбай мен әкелердің.
Тай мініп талдан жаста болдым кезбе,
Кез келдім кейде қисық солғын тезге.
Бүк түскен бөгесіндер берісті жол
Қылыштың жүзіне ұқсас қыли көзге.
Сапардың тәуекелін барладым мен,
Қиялмен жердің шарын шарладым мен.
Отанның шаттығына салып сайран, –
Мұңына жетімектей зарладым мен.
Білгем бе ем талайыма сын керегін,
Көңілім, түссе тұман, тым зерегін?
Дауылда көп теңселтті жойқын кеме,
Бірге ердім ұлы еліме, бірге еремін!
Жіктемей аға қайсы, іні қайсы,
Тірліктің өрмегінің тіні қайсы,
Ұтыстың билетіндей шыққан жалғыз
Ақынның, енді бақсам, міні қайшы!
Теректей тәкаппарға Тәкен едім,
Момынға балдырғандай бәкене едім.
Көп көрдім жақсының мен шарапатын,
Өткелін кешерде ағат қателердің.
Жыр болып ақ қағазға құйылысым –
Атқарған көзге қораш қиын ісім.
Егіздің сыңарындай баршаңызға –
Өмірге сүйінішім, күйінішім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.

Толық

Сары жайлау

  • 0
  • 0

Шалқытшы аға, «Сары жайлауды»,
Күй сағымын белестетіп;
Сыңғырлы өзен, самал тауды
Көз алдыма елестетіп.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер