Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр жел

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 932
Соқшы уілдеп толастамай, қоңыр жел,
Бұлдырасын көз ұшында құба бел.
Жауар бұлтты күшің жетпес айдауға,
Сен емессің қара дауыл бейне сел.
Жерде осы отырар-ды қалың ел,
Сағымымен шайқап шәлі құба бел.
Көйлегімнің ағытайын өңірін,
Аймалашы, сағындым ғой, қоңыр жел!
Қанша белге қаз-бауыр жел жетерсің,
Жыбырлатып көлдің бетін, өтерсің;
Сыбызгыдай ызыңдасаң күзде сен,
Сағынышың тастап маған кетерсің.
Ұмытатын сар жайлауды менмін бе,
Сен жүрерсің қайда жүрсем көңілімде.
Түрлі жердің түрлі желін көрдім мен,
Қоңыр желдей жел көрмедім өмірімде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырпы

  • 0
  • 0

Кіп-кішкентай шырпылар –
Дүниенің жойқын алыбы.
Тұтатсаң бірін, бұрқырар,
Қасыңды шарпып жалыны.

Толық

Хош, өлең!

  • 0
  • 0

Бесікте әжем мені әлдиледі,
Өлеңге болдым іңкәр содан бері.
Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,
Ғаламға көзқарасым өзгергені.

Толық

Сиқыр бұлак, көз жауқарын аласың

  • 0
  • 0

Сиқыр бұлак, көз жауқарын аласың,
Қайдан шықтың, қайда лағып барасың?
Сар даланың саурын тіліп таспадай,
Табиғатқа тұрсың беріп жарасым.

Толық

Қарап көріңіз