Өлең, жыр, ақындар

Кертолғау

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1867
Күй шықпас көкейіңнен еркін келмей,
«Кертолғау» кері қарай шертілгендей.
Шарасыз шымырлайды тұла бойың,
Тас жүрек қорғасын боп ертілгендей.
«Кертолғау» құдды аруана аңыраған,
Ыңдыны сағыныштан қаңыраған.
Шабысқан сан дыбыстың сәулесі бар
Жұлдыздай қара түнде жамыраған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр толғауы

  • 0
  • 0

Теректей тәкаппарға Тәкен едім,
Момынға балдырғандай бәкене едім.
Жаһанға жалғыз аяқ салдым соқпақ,
Шиырын сағынбай мен әкелердің.

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Жүзіңде тұл қараулықтың күзі бар,
Күзіңде кіл жаяулықтың ізі бар.
Асығыңның алшысы жоқ, шігі бар,
Қасығыңның тамшысы жоқ, жігі бар.

Толық

Шатқал

  • 0
  • 0

Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.

Толық

Қарап көріңіз