Өлең, жыр, ақындар

Көз көргеннен

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 950
Тұрмыс мені желсөзге серік қылған,
Маған да жұрт қосылды, еріп қырдан.
Кей серігім желікті желсөзімнен,
Өзіме де обал жоқ, қарап тұрман!
Бар да шығар менде де, мүмкін, желік,
Көргенім жоқ мен, бірақ, түлкіге еріп.
Жел сөз, төл сөз баршасы өлеңімде,
Симағанға өлеңге көңілім жерік!
Мен бір өлең жазамын көз көргеннен,
Туа жат боп, өзімнен өзгермеген.
Календардан бұйырмас жалғыз парақ,
Алып-қашпа ғаламда сөзге ергенмен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақта жыры

  • 0
  • 0

Қауашақ ашқан мақта балапандай,
Талпынар күн нұрына мейірі қанбай.
Найқалып көз тартады кең далада,
Мұхитта пайда болған жас аралдай.

Толық

Қарындас, көз қиығын қашырасың

  • 0
  • 0

Қарындас, көз қиығын қашырасың,
Несіне сыр шіркінді жасырасың?
Шыбықтай солқылдашы, болсаң мұңды,
Көкейде көздің тамшы жасы қалсын.

Толық

Күзетші қойшының жыры

  • 0
  • 0

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,

Толық

Қарап көріңіз