Шәкірт ойы
- 0
- 0
–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?
Көз көргеннен
Тұрмыс мені желсөзге серік қылған,Маған да жұрт қосылды, еріп қырдан.
Кей серігім желікті желсөзімнен,
Өзіме де обал жоқ, қарап тұрман!
Бар да шығар менде де, мүмкін, желік,
Көргенім жоқ мен, бірақ, түлкіге еріп.
Жел сөз, төл сөз баршасы өлеңімде,
Симағанға өлеңге көңілім жерік!
Мен бір өлең жазамын көз көргеннен,
Туа жат боп, өзімнен өзгермеген.
Календардан бұйырмас жалғыз парақ,
Алып-қашпа ғаламда сөзге ергенмен...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Назды әуен әлдилеген бесігімнен
- 0
- 0
Назды әуен әлдилеген бесігімнен,
Сыбызғы жеткен сыңсып есігімнен.
Құлаққа мұң мен бақыт түгел дарып,
Уантар ғұмыр бойы қос уілмен.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Жасулан
Керемет -
Еңлік басқа кім албасты
Қасқыр туралы түсіндерме
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі