Өлең, жыр, ақындар

Көз көргеннен

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 972
Тұрмыс мені желсөзге серік қылған,
Маған да жұрт қосылды, еріп қырдан.
Кей серігім желікті желсөзімнен,
Өзіме де обал жоқ, қарап тұрман!
Бар да шығар менде де, мүмкін, желік,
Көргенім жоқ мен, бірақ, түлкіге еріп.
Жел сөз, төл сөз баршасы өлеңімде,
Симағанға өлеңге көңілім жерік!
Мен бір өлең жазамын көз көргеннен,
Туа жат боп, өзімнен өзгермеген.
Календардан бұйырмас жалғыз парақ,
Алып-қашпа ғаламда сөзге ергенмен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық

  • 0
  • 0

Тұңғыйық, тұнық кең теңіз,
Өтеді, тасқын көшеді,
Сарқылмас теңіз – бір халық.
Толқында жүзген кемесіз,

Толық

Келді де ақтық күнің, Іскендерім

  • 0
  • 0

Келді де ақтық күнің, Іскендерім,
Белгіге өшпес із сап, тістенді ерін.
Сусынға жұтылды емдей қызыл шарап,
Қорек боп ішке еріксіз түскен шерің.

Толық

Сары жазда қарауытып реңім

  • 0
  • 0

Сары жазда қарауытып реңім,
Өңірде ұшан қыдырып мен жүремін.
Оң жыланның терісіндей түледі,
Күн сәулесі жалын шарпып білегім.

Толық

Қарап көріңіз