Өлең, жыр, ақындар

Шылым. Шылбыр өзені

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 763
Талқан ғып ойды тірлік елеңі,
Қос қолда тұрмыс кісені.
Бегазы...
Шылым...
Шылбыр өзені –
Есіме жиі түседі.
Көкжиек – қатпар-қатпарлы қырат,
Жақпарлы кезең, құба тау.
Тіршілік – бара жатқан зымырап,
Арғымақ сынды шу асау.
Тұлпарлар сынды таулар да мына,
Заулаған оқтай тізіліп.
Шабандоз уақыт аңғармады ма,
Шылбырын қалған үзіліп?!
Ада боп бойдан уайым-зымыстан,
Заулармын мен де бір күні.
Қу тіршіліктің мойынды қысқан,
Шешілсе болды шылбыры...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Метаморфоза

  • 0
  • 0

Мен жыладым.
Жаңғырық та аһ ұрды,
Тау қойнауын тасқын сезім сапырды.
Мен күрсіндім — ішін тартып қара үңгір,

Толық

Ертең

  • 0
  • 0

Адыр-адыр, дөң-белес, қырқа-қырат,
Ертең қардан құтылып гүл тағынад.
Ертең анау аспанның кемерінен
шұбатылып, шұбырып бұлт ағылад.

Толық

Соқыр аккордеоншы

  • 0
  • 0

Шығыстың жырланатын ғазалында –
Ерекше нұр шалқыған ажарында,
Тұрады соқыр жігіт сырнай тартып,
Қарағандының орталық базарында.

Толық

Қарап көріңіз