Кертолғау
- 0
- 0
Жаздың да соңғы Күні ұшты көкке
салыңқы салқын жымиып.
Тақалды уайым-қылыш жүрекке,
қолқада толқын тұр ұйып.
Шылым. Шылбыр өзені
Талқан ғып ойды тірлік елеңі,Қос қолда тұрмыс кісені.
Бегазы...
Шылым...
Шылбыр өзені –
Есіме жиі түседі.
Көкжиек – қатпар-қатпарлы қырат,
Жақпарлы кезең, құба тау.
Тіршілік – бара жатқан зымырап,
Арғымақ сынды шу асау.
Тұлпарлар сынды таулар да мына,
Заулаған оқтай тізіліп.
Шабандоз уақыт аңғармады ма,
Шылбырын қалған үзіліп?!
Ада боп бойдан уайым-зымыстан,
Заулармын мен де бір күні.
Қу тіршіліктің мойынды қысқан,
Шешілсе болды шылбыры...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көне жырдың сілемі
- 0
- 0
“Қарқара бөрік кигенім,
Қайыңсап садақ игенім.
Қай жерде отыр жәудіреп,
Қарақат көзді сүйгенім?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сауле
керемет -
Жанәділ
Жаттап ал -
ОТЕ КУШТЫЫ
МЕНЫН КОНЫЛЫМНЕН ШЫКТЫ КЕРЕМЕТ
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі