Өлең, жыр, ақындар

Шайтан ағаш

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 719
“Қара да беріш қайың боп” қаттым,
нала-сырды еміп желегім.
Сазды жер сор боп, уайым-батпақтың
жағасында өніп келемін.
Сары да жалқын жалғыз Күн қақтап,
Аңқа кептірген аңызақ.
Сабырдан сарай салғыздың, батпақ,
Бізге енді достың бәрі жат.
Түнек те тұл түн жұтап, тарыға,
қап-қара өңі жерге еніп,
өксісе — сидаң бұтақтарыма
түнейді перілер келіп.
Төріне көшсе тірі ұлыс көрдің,
Сор түртсе сесіне кіріп.
Іргесін қымтап ібілістердің,
Мен келем өсіп — өкініп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үшеу

  • 0
  • 0

Бір-бір үйдің бір-бір жалғыз ұлы едік,
Дос-жақынын бауыр қылған тағдыры.
Бір әлемнің жалқы жалқын Күні едік,
Кеңістігін кестелеген таң нұры.

Толық

Көктемгі жел

  • 0
  • 0

...Сыңғырлап бір күлдіңіз,
Еріп кетті көңілдегі сүңгі мұз.
Айтыңызшы, бұған дейін көрінбей,
Қай көшемен, қалай тыныш жүрдіңіз?

Толық

Соқыр аккордеоншы

  • 0
  • 0

Шығыстың жырланатын ғазалында –
Ерекше нұр шалқыған ажарында,
Тұрады соқыр жігіт сырнай тартып,
Қарағандының орталық базарында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар