Өлең, жыр, ақындар

Тайыр Жароковке (бірінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 467
(50 жасқа толуына)

Сен ойлайсың өзіңді «қумын мен» деп,
Бол, болма,... отаныңа еткен еңбек
Өз тіліңмен айтқанда,— сан шөлдерді,
Суарды таусылмайтын «Тасқын»— сел боп.
Кейде өлеңің жұлдыз боп аспанда ақты,
Оған да ажар беріп жарқыратты.
Сондықтан да советтік азаматтың
Бәрінен бұрын саған «Күн тіл қатты».
Күннен де әрі ұша бер, үстін баса!
Қалмасын, сен көрмеген ешбір таса.
Ол үшін тілейтінім: денің сау боп,
Сүйікті Мүнираңмен ұзақ жаса.

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұғалім

  • 0
  • 1

Ел ісін басқаратын көсем бол, сен,
Бал тамған таңдайыңнан шешен бол, сен
Батыр бол қол бастаған, тағы сондай
Салада қанша биік өсе бер, сен;

Толық

Сәбидің өліміне

  • 0
  • 0

Дейтін де «бала адамның бауыр еті»,
Бауырымның жарылғандай болып еті,
Барады өртеніп іш!.. Неткен жара!..
Жазуға келер кімнің құдіреті?!

Толық

ІІІ — Тың толғауы

  • 0
  • 0

Хатыңды, ақын інім, ерте оқып,
Пайдалы сөзін ойға алғам тоқып.
Беруге іле жауап, көп қағаздың
Отырдым арасында, жатқан қоқып.

Толық

Қарап көріңіз