Өлең, жыр, ақындар

Тайыр Жароковке (бірінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 375
(50 жасқа толуына)

Сен ойлайсың өзіңді «қумын мен» деп,
Бол, болма,... отаныңа еткен еңбек
Өз тіліңмен айтқанда,— сан шөлдерді,
Суарды таусылмайтын «Тасқын»— сел боп.
Кейде өлеңің жұлдыз боп аспанда ақты,
Оған да ажар беріп жарқыратты.
Сондықтан да советтік азаматтың
Бәрінен бұрын саған «Күн тіл қатты».
Күннен де әрі ұша бер, үстін баса!
Қалмасын, сен көрмеген ешбір таса.
Ол үшін тілейтінім: денің сау боп,
Сүйікті Мүнираңмен ұзақ жаса.

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалам

  • 0
  • 0

Досыңнан, әйеліңнен, балаңнан да,
Әкеңнен, туысыңнан, анаңнан да
Артық сыр шешіп, түгел ақтарылар
Жалғыз-ақ жан серігің — қалам ғана.

Толық

V — Даланы сағыну

  • 0
  • 0

Балтықтың ригалық қойнауында,
Халықтың тән тыныстар жайлауында
Жүрем де, туған, өскен жер мен елдің
Есіме алам кейде жайларын да.

Толық

Миф және шындық

  • 0
  • 0

Прометей атаулының бәрінен
Глезосты күштірек деп білемін.
Зевс түгіл Гитлердің әлінен
Келмеді жеу, жалын атқан жүрегін.

Толық

Қарап көріңіз