Өлең, жыр, ақындар

Тайыр Жароковке (бірінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 504
(50 жасқа толуына)

Сен ойлайсың өзіңді «қумын мен» деп,
Бол, болма,... отаныңа еткен еңбек
Өз тіліңмен айтқанда,— сан шөлдерді,
Суарды таусылмайтын «Тасқын»— сел боп.
Кейде өлеңің жұлдыз боп аспанда ақты,
Оған да ажар беріп жарқыратты.
Сондықтан да советтік азаматтың
Бәрінен бұрын саған «Күн тіл қатты».
Күннен де әрі ұша бер, үстін баса!
Қалмасын, сен көрмеген ешбір таса.
Ол үшін тілейтінім: денің сау боп,
Сүйікті Мүнираңмен ұзақ жаса.

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

V — Даланы сағыну

  • 0
  • 0

Балтықтың ригалық қойнауында,
Халықтың тән тыныстар жайлауында
Жүрем де, туған, өскен жер мен елдің
Есіме алам кейде жайларын да.

Толық

Қызылжар

  • 0
  • 0

Кей кезде жаңбырыңнан көз аштырмай,
Аяқты кей көшеңде саз бастырмай
Тұратын Қызылжарым, мен келсем-ақ,
Қоймайсың еш уақытта сен бас ұрмай.

Толық

Ол туралы ән мен күй

  • 0
  • 0

Мәскеу
Мосторг.
Мың-жың жан.
Ішінде мен

Толық

Қарап көріңіз