Өлең, жыр, ақындар

Жұтылу

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 516
Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Өмірге көптеп үңілмей,
Өрнексіз өтті күнім кей.
Аңырайды кеудем бейуақ,
Қобыздың қоңыр үніндей.

Сұмдығын түйіп сұрлана,
Мүлгіді мыстан сұм қала.
Жалаңаш жалпы сұлбаға,
Қарады мың көз ұрлана.

Төріндей болған тамұқтың,
Жалғаннан мынау жалықтым.
Тұншығып тұрды тұл ғалам,
Ғаламатындай ғаріптің.

Күндізден болып жарық түн,
Әлде кімді іздеп зарықтым.
Желбезегінен жыр ағып,
Қайраңда жатыр балық мұң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дағдару

  • 0
  • 0

Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.

Толық

О, Арман–ай

  • 0
  • 0

О, арман-ай елесіңе арбалдым,
Шақырады таңғажәйіп таңдар мың
Ен далада жалғыз жортып түн қатам,
Менің бейбақ арманымды жалғар кім..

Толық

Ен даланы

  • 0
  • 0

Ен даланы,
Елес кезіп қаңғырған.
Ғасырлардың сарындары жаңғырған.
Жартастардың, жақпарында бір сыр бар,

Толық

Қарап көріңіз