Өлең, жыр, ақындар

Жұтылу

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 565
Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Өмірге көптеп үңілмей,
Өрнексіз өтті күнім кей.
Аңырайды кеудем бейуақ,
Қобыздың қоңыр үніндей.

Сұмдығын түйіп сұрлана,
Мүлгіді мыстан сұм қала.
Жалаңаш жалпы сұлбаға,
Қарады мың көз ұрлана.

Төріндей болған тамұқтың,
Жалғаннан мынау жалықтым.
Тұншығып тұрды тұл ғалам,
Ғаламатындай ғаріптің.

Күндізден болып жарық түн,
Әлде кімді іздеп зарықтым.
Желбезегінен жыр ағып,
Қайраңда жатыр балық мұң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз жылайды төгілтіп жапырағын...

  • 0
  • 0

Шырқамақ боп тірліктің батыл әнін,
Өксік толып көмейге аһ ұрамын.
Артта қалған жылдарға жоқтау айтып,
Күз жылайды төгілтіп жапырағын...

Толық

Мен жылымаймын

  • 0
  • 0

Жүзін бүркеп тұрсада тұман айдың,
Жүрсем мейлі біреуге ұнамай мың.
Жарты бақыт жалғаннан сұрамаймын,
Итерседе құрдымға құламаймын.

Толық

Күлімдеп қауашақ ашатын

  • 0
  • 0

Күлімдеп қауашақ ашатын,
Жұпарын жар сала шашатын.
Гүлдердің қып-қысқа тағдыры,
құшағын көктемге ашатын.

Толық

Қарап көріңіз