Өлең, жыр, ақындар

Жұтылу

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 444
Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Өмірге көптеп үңілмей,
Өрнексіз өтті күнім кей.
Аңырайды кеудем бейуақ,
Қобыздың қоңыр үніндей.

Сұмдығын түйіп сұрлана,
Мүлгіді мыстан сұм қала.
Жалаңаш жалпы сұлбаға,
Қарады мың көз ұрлана.

Төріндей болған тамұқтың,
Жалғаннан мынау жалықтым.
Тұншығып тұрды тұл ғалам,
Ғаламатындай ғаріптің.

Күндізден болып жарық түн,
Әлде кімді іздеп зарықтым.
Желбезегінен жыр ағып,
Қайраңда жатыр балық мұң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезе алдындағы раушан гүлі

  • 0
  • 0

Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.

Толық

Сағыныштың сал әнін салып өткен

  • 0
  • 0

Сағыныштың сал әнін салып өткен,
Түнектерін көңілдің жарық еткен.
Мұң торлаған жанымның терезесін,
Сенің жасын жүрегің жарық өткен.

Толық

Қуаныш-қайғы егіз дүние

  • 0
  • 0

Қуаныш-қайғы егіз дүние,
Аспанның неге суық қабағы.
Толқыған мынау теңіз дүние,
Ішінен ғана тынып қарады.

Толық

Қарап көріңіз