Өлең, жыр, ақындар

Жұтылу

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Өмірге көптеп үңілмей,
Өрнексіз өтті күнім кей.
Аңырайды кеудем бейуақ,
Қобыздың қоңыр үніндей.

Сұмдығын түйіп сұрлана,
Мүлгіді мыстан сұм қала.
Жалаңаш жалпы сұлбаға,
Қарады мың көз ұрлана.

Төріндей болған тамұқтың,
Жалғаннан мынау жалықтым.
Тұншығып тұрды тұл ғалам,
Ғаламатындай ғаріптің.

Күндізден болып жарық түн,
Әлде кімді іздеп зарықтым.
Желбезегінен жыр ағып,
Қайраңда жатыр балық мұң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лақтырып қамытын азап күннің

  • 0
  • 0

Лақтырып қамытын азап күннің,
Кері қарап артыма мазақ қылдым.
Шай қайнатым өмір ғой сынағы мол,
Білейін деп қадірін азап күннің.

Толық

Терезе алдындағы раушан гүлі

  • 0
  • 0

Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.

Толық

Көктем көңіл

  • 0
  • 0

Күлімдеп тіл қатады көктем көңіл,
Бұрылып қарамайды өткенге өмір.
Әуендер мені өзіне елітеді,
Ілесіп жыл құсына жеткен не бір.

Толық

Қарап көріңіз