Өлең, жыр, ақындар

Қазықұрт

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2774
Мұз жарылып, сең қаптап,
Жеткенде осы жапанға.
Қалып па едің сен сақтап,
Нұқ кемесін топанда?
Кеме тұрсын төбеңде
Қайық тоқтар бұдыр жоқ.
Кеттің тарап сен елге
Ертегі күн жыры боп.
Тасқын шайып, жел кеулеп,
Бітіпсің-ау мүжіліп.
— Қай заманнан келген,— деп
Қарай берем қызығып.
Дастанындай даңқтың,
Көп шежірең жазылып.
Арқасында халықтың
Биіктедің, Қазықұрт.
* * *
Сонау Торғай Қызбелінде
Бұлақтардың қыз үні.
Ай шалқалап өзенінде
Ойнайды жел сыбызғы.
Сонау Торғай далалары,
Қызыл шырай жүздері.
Лениннің жалаулары,
Аманкелді іздері...
Кетем сүңгіп ағашына
Кезе берем жағалай.
Көрінер шал анасына
Сол баяғы баладай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керуенші келіншек

  • 0
  • 0

Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.

Толық

Архитектор валентина петровна

  • 0
  • 0

Бұлт торлағаи Ленинград аспанын,
Жаңбыр... жаңбыр төгеді көз жастарын.
Сонау соғыс күндерінде күн көрмей,
Секілді ол өткен сенің жас шағың.

Толық

Никос белояннис

  • 0
  • 0

Көкседі ол бостандықты,
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Өмірден тапты адал достар мықты
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер