Өлең, жыр, ақындар

Қазықұрт

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2799
Мұз жарылып, сең қаптап,
Жеткенде осы жапанға.
Қалып па едің сен сақтап,
Нұқ кемесін топанда?
Кеме тұрсын төбеңде
Қайық тоқтар бұдыр жоқ.
Кеттің тарап сен елге
Ертегі күн жыры боп.
Тасқын шайып, жел кеулеп,
Бітіпсің-ау мүжіліп.
— Қай заманнан келген,— деп
Қарай берем қызығып.
Дастанындай даңқтың,
Көп шежірең жазылып.
Арқасында халықтың
Биіктедің, Қазықұрт.
* * *
Сонау Торғай Қызбелінде
Бұлақтардың қыз үні.
Ай шалқалап өзенінде
Ойнайды жел сыбызғы.
Сонау Торғай далалары,
Қызыл шырай жүздері.
Лениннің жалаулары,
Аманкелді іздері...
Кетем сүңгіп ағашына
Кезе берем жағалай.
Көрінер шал анасына
Сол баяғы баладай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн сәулесі

  • 0
  • 0

Желмен ұшты жапырақтар,
Саулап түскен сары алтындай.
Желмен ұшты жапырақтар
Самұрықтың қанатындай.

Толық

Жұлдыз гүл

  • 0
  • 0

Араладым ауланы
Келмеген соң күндіз жыр.
Көңілімді аулады,
Көзді тартып жұлдыз гүл.

Толық

Өткел

  • 0
  • 0

Жағасында жалаң бас
Жалбыр шашты талдары.
Құмды тілген ақ алмас
Жатыр өткел — Қарғалы.

Толық

Қарап көріңіз