Өлең, жыр, ақындар

Қазықұрт

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2873
Мұз жарылып, сең қаптап,
Жеткенде осы жапанға.
Қалып па едің сен сақтап,
Нұқ кемесін топанда?
Кеме тұрсын төбеңде
Қайық тоқтар бұдыр жоқ.
Кеттің тарап сен елге
Ертегі күн жыры боп.
Тасқын шайып, жел кеулеп,
Бітіпсің-ау мүжіліп.
— Қай заманнан келген,— деп
Қарай берем қызығып.
Дастанындай даңқтың,
Көп шежірең жазылып.
Арқасында халықтың
Биіктедің, Қазықұрт.
* * *
Сонау Торғай Қызбелінде
Бұлақтардың қыз үні.
Ай шалқалап өзенінде
Ойнайды жел сыбызғы.
Сонау Торғай далалары,
Қызыл шырай жүздері.
Лениннің жалаулары,
Аманкелді іздері...
Кетем сүңгіп ағашына
Кезе берем жағалай.
Көрінер шал анасына
Сол баяғы баладай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дән

  • 0
  • 0

Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,

Толық

Арқарлы асуында

  • 0
  • 0

Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.

Толық

Байғабыл

  • 0
  • 0

Баяу аққан Байғабыл,
Бір кішкентай өзенсің.
Ашуыңа кез келсе
Асу бермес кезеңсің.

Толық

Қарап көріңіз