Өлең, жыр, ақындар

Ес жию

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 735
Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Ғашық болу адамдарға ол арман,
Ал махаббат менен мәңгі жоғалған.
Гүл көктемнің күміс күлкі бұлағы,
Тектеуі жоқ тексіздікке тоналған.

Қарашығыма тұнған жасқа қарашы,
Нар көңілдің басылмапты ау наласы.
Маңдайымның имй шимай жазуы,
Жүрегімнің жазылмаған жарасы.

Не болғанын енді сіра сұраман,
Гүл бағымнан менің мүлде жырақ ән.
Жайбырақат жүріп келе жатып ақ,
Жаттық жолда омақасып құлағам.

Неге ғана кіл уайым жегіздің,
Аияғыңды бассаң нетті өгіз күн.
Қоңыр кеште күңірене күрсінген,
Сыбызғы емес даусы еді қобыздың.

Жуып шайып ұлы уақыт жаңбырың,
Талмаураған төгілдірші таң нұрын.
Ұйқысынан оянсыншы сал ғұмыр,
Талықсыған тағдырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дағдару

  • 0
  • 0

Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.

Толық

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы

  • 0
  • 0

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы,
Еңсеремін еңсе басар бар мұңды,
Көңілімнің гүл бақшасы сарғайды,
Күте-күте көктемдегі жаңбырды.

Толық

Жан жүрегім жетім қалған қозыдай

  • 0
  • 0

Жан жүрегім жетім қалған қозыдай,
Сүт сәулесін түнге төкті қозып ай.
Тұл ғаламның түртіндірген бауырын,
Мына өмірдің шыныменен тозығы ай.

Толық

Қарап көріңіз