Өлең, жыр, ақындар

Ес жию

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 816
Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Ғашық болу адамдарға ол арман,
Ал махаббат менен мәңгі жоғалған.
Гүл көктемнің күміс күлкі бұлағы,
Тектеуі жоқ тексіздікке тоналған.

Қарашығыма тұнған жасқа қарашы,
Нар көңілдің басылмапты ау наласы.
Маңдайымның имй шимай жазуы,
Жүрегімнің жазылмаған жарасы.

Не болғанын енді сіра сұраман,
Гүл бағымнан менің мүлде жырақ ән.
Жайбырақат жүріп келе жатып ақ,
Жаттық жолда омақасып құлағам.

Неге ғана кіл уайым жегіздің,
Аияғыңды бассаң нетті өгіз күн.
Қоңыр кеште күңірене күрсінген,
Сыбызғы емес даусы еді қобыздың.

Жуып шайып ұлы уақыт жаңбырың,
Талмаураған төгілдірші таң нұрын.
Ұйқысынан оянсыншы сал ғұмыр,
Талықсыған тағдырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Кімненде, неден қалмаған көңіл,
Әбжылан болып арбаған көңіл.
Түлкі бұлаңмен алдаған көңіл,
Сонда да серттен танбаған көңіл.

Толық

Ен даланы

  • 0
  • 0

Ен даланы,
Елес кезіп қаңғырған.
Ғасырлардың сарындары жаңғырған.
Жартастардың, жақпарында бір сыр бар,

Толық

Алтайдың алтын қанаты

  • 0
  • 0

Кеудесін ерлік кернеген,
Намысын жатқа бермеген.
Көк түріктердің ұрпағы,
Егескен сайын ерлеген.

Толық

Қарап көріңіз