Өлең, жыр, ақындар

Ес жию

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 755
Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Ғашық болу адамдарға ол арман,
Ал махаббат менен мәңгі жоғалған.
Гүл көктемнің күміс күлкі бұлағы,
Тектеуі жоқ тексіздікке тоналған.

Қарашығыма тұнған жасқа қарашы,
Нар көңілдің басылмапты ау наласы.
Маңдайымның имй шимай жазуы,
Жүрегімнің жазылмаған жарасы.

Не болғанын енді сіра сұраман,
Гүл бағымнан менің мүлде жырақ ән.
Жайбырақат жүріп келе жатып ақ,
Жаттық жолда омақасып құлағам.

Неге ғана кіл уайым жегіздің,
Аияғыңды бассаң нетті өгіз күн.
Қоңыр кеште күңірене күрсінген,
Сыбызғы емес даусы еді қобыздың.

Жуып шайып ұлы уақыт жаңбырың,
Талмаураған төгілдірші таң нұрын.
Ұйқысынан оянсыншы сал ғұмыр,
Талықсыған тағдырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жетпеген арман

  • 0
  • 0

Ұяң бала, қалды ауылда ұяң қыз,
Ұмыт болған тәп-тәтті бір қиялмыз.
Тұншықтырған жөргегінде сезімді,
Балалықтың бал елесін жиярмыз.

Толық

Алтайдың алтын қанаты

  • 0
  • 0

Кеудесін ерлік кернеген,
Намысын жатқа бермеген.
Көк түріктердің ұрпағы,
Егескен сайын ерлеген.

Толық

Көктемгі көңіл

  • 0
  • 0

Адастырма о, ұлы асыл үміт,
Көкжал болып шақырды ғасыр ұлып.
Менің тәтті шақтарым жоғалмашы,
Жылғасына жылдардың жасырынып.

Толық

Қарап көріңіз