Өлең, жыр, ақындар

Күпірлік

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 845
«Тот кто умер в этом году, избавлен смерти в следующем...»
У.Шекспир.

Сен өлген күні —
Жек көрер жұрттың күн-түні теңелген күні —
Ақтамақ ару отырар алқымнан алып,
Қыпша бір белін қынаған кемер белдігі.
Сен кеткен күні —
Сел болып сол бір бейбақты шерлі еткен мұңы.
Ақтамақ жаңбыр құяды-ай төпелеп тұрып,
Күн санап күтіп жүргендей ел көптен мүны.
Жүрегің қанап
жылар шын ел де (пендеге бір өлім бар ақ).
Қамкөңіл досың күрсінер
«Жері де жұмсақ,
өзі секілді» деп қойып, күрегін қадап.
Жылайды аспан, жылайды-ай өксіп, өкіріп.
Жай ойнап кетіп көк жүзін тепсіне тіліп.
Дамылдай алмай дауылдап жатады дала,
Көкке ұшып рухың кеткенде шексіз өкініп.
Ып-ыстық болып сендік бұл өмір бір күнгі,
Қара бұлт бүркеп Ай сүйген көгілдір түнді.
Зарлайды аспан еш маңға сыйдыра алмай,
Мазасыз, бақсыз, шарасыз сенің рухыңды.
Жазасы бардай,
Сен кетсең тағы толассыз қаза шығардай.
Күңіренер ғалам, одан да тыныш жүрсеңші,
Байтақ, кең, анау аспанның мазасын алмай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайыршы

  • 0
  • 0

Мен кеше көрдім сұп-суық өңін тірліктің,
Безеріп беті, көзінің нұры суалып,
Қарайды маған.
О, оның сұсы сұмдық тым.

Толық

Өзіме

  • 0
  • 0

Ей, ақеділ ақындары Қарағандының!
Қайсыңды табам қарбалас қаладан бүгін?
Кеудеңе тығып жүрмісің елге көрсетпей,
Алланың көктен ерекше тараған нұрын!

Толық

Күнпаякүн

  • 0
  • 0

Қатпар-қатпар қара түн,
Ақ қар жапқан тұл дала.
Қарға-құзғын қанатын
Қанға малған, былғаған.

Толық

Қарап көріңіз