Өлең, жыр, ақындар

Күпірлік

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 814
«Тот кто умер в этом году, избавлен смерти в следующем...»
У.Шекспир.

Сен өлген күні —
Жек көрер жұрттың күн-түні теңелген күні —
Ақтамақ ару отырар алқымнан алып,
Қыпша бір белін қынаған кемер белдігі.
Сен кеткен күні —
Сел болып сол бір бейбақты шерлі еткен мұңы.
Ақтамақ жаңбыр құяды-ай төпелеп тұрып,
Күн санап күтіп жүргендей ел көптен мүны.
Жүрегің қанап
жылар шын ел де (пендеге бір өлім бар ақ).
Қамкөңіл досың күрсінер
«Жері де жұмсақ,
өзі секілді» деп қойып, күрегін қадап.
Жылайды аспан, жылайды-ай өксіп, өкіріп.
Жай ойнап кетіп көк жүзін тепсіне тіліп.
Дамылдай алмай дауылдап жатады дала,
Көкке ұшып рухың кеткенде шексіз өкініп.
Ып-ыстық болып сендік бұл өмір бір күнгі,
Қара бұлт бүркеп Ай сүйген көгілдір түнді.
Зарлайды аспан еш маңға сыйдыра алмай,
Мазасыз, бақсыз, шарасыз сенің рухыңды.
Жазасы бардай,
Сен кетсең тағы толассыз қаза шығардай.
Күңіренер ғалам, одан да тыныш жүрсеңші,
Байтақ, кең, анау аспанның мазасын алмай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақтоғай

  • 0
  • 0

Тағдыр ләмі тізілетін тақтадай
Жадыма әкеп жазып берген Һақ-талай.
Жүректегі жырларымның ұйқасын,
Сенен табам, сенен алам, Ақтоғай!

Толық

Тоқырауын Балқашқа құймады

  • 0
  • 0

Тұнық басы — Қайдауыл-Шеруке-ді,
Тымық демін құм-қырман шөл іркеді.
Тоқырауын неше жыл тасымай кеп,
Биыл сойқан салад деп ел үркеді.

Толық

Ондық шам

  • 0
  • 0

Тұсыма кеп бекітерде түн ірге,
Ондық шам боп сығаладым іңірге.
Батқан күннің барша нұрын сіміріп,
Жалыныммен көр ызғарын бір ұрып,

Толық

Қарап көріңіз