Өлең, жыр, ақындар

Ұяңдығың – тым әсем

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 760
Ұяңдығың – тым әсем,
Ақпалаған,
Сені көрсем –
бір сәтке шаттана алам.
Кірпігіңді қағып қап,
көз тоқтатсаң,
Аумайсың ғой
Ақтоқты,
Ақбаладан.
Тым ерекше керімсің,
қылықтысың,
Көріп, байқап тұрады
тұнықты ішім.
Жүрек құлап өзіңе
ынтығады,
Көңіл арсыз: көркіңе құнықты шын.
Барасың ғой асыл тас, лағылданып,
Сая тауып бір жерді
дамылдалық.
Мені іздейтін секілді көрінесің,
Екеу ара
бір шапан жамылмадық.
Мен де, жаным,
сезімге тұншығамын,
Жүрегіңе жетпей ме
мұңшыл әнім?
Құшағыңды айқара
ашшы маған,
Таусылып-ақ барады
тым шыдамым,
Көкейдегі,
көгілдір үкілім ең,
Қалай шығам тағдырдың
үкімінен?
... Мені көрсе кететін атқалақтап,
Жүрегіңнің айналдым лүпілінен ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлбіреген үстіңде көне көйлек

  • 0
  • 1

Үлбіреген үстіңде көне көйлек,
Сұлулықты тұрғаны көлегейлеп.
Қос анардың ұшында барқын дағын,
Сипап өттім жабысқан кене ғой деп.

Толық

Қапырық

  • 0
  • 0

Қапырық ...
Қызыл күн қыр асты.
Беймазамын,
Жаралы жүректі кеулейді, жейді азабым.

Толық

Қажытып, мезі етті ме сандырағым?

  • 0
  • 1

Қажытып, мезі етті ме сандырағым?
Ой кешіп, көз ілмей-ақ таңға ұрамын.
Әкемнен қалған ептеп бұл жалғанға,
Басталмақ басы менен, бар мұраның.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар