Өлең, жыр, ақындар

Қуандым қатты жайлаудың көpiп төбесiн

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 538
Қуандым қатты жайлаудың көpiп төбесiн,
Қарсы алды менi туған жер, қоңыр белесiң.
Мауқымды бастым құшақтап қара тасыңды,
Сылдырап ақты бұлақтар маған не десін.
Қаусатты қайғы, тағдырға әйтеу көнесің.
Алысты аңсап, өзiңнен ұшқан құсыңмын,
Қалың жұрт түгел қылаусыз мені түсінгін.
Зарығып жеттiм қияннан сонау талықсып,
Сағыныш деген осы екен мінe – iшiм мұң.
Кенжелеп туып, кенжелеп ұшқан кiшi ұлмын.
Кетсем де жырақ бел балаң едім өлгенше,
Келетін болсаң жайлауға, достым, кел менше.
Сағынып алмай сапарға шығу жоқ әдет,
Жырлаймын сені мәңгілік жағым семгенше.
Жырлаймын сені жанарым мәңгі сөнгенше.
Қара жұрт жатыр әкемдi салып eciмe,
Өpicкe қарап, телмiрем таудың төciнe.
Көрiнбес көк ат, көрiнбес сары түйе де,
Iлесiп кеткен оралмастардың көшiне.
Оқыттым құран бейсенбi күннің кешiне.
Қара бұлт жайлап, тауымның қара шоқтығын,
Жел тұрып бiр сәт, қараңғы іңір бопты күн.
Төпеді жаңбыр, шартылдап кеттi найзағай,
Ит үрді тынбай – қойшыда бүгiн жоқ тыным.
Әкемді еске ап қайырдым шетiн тоқтының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алай-түлей құйқылжыған сан алап

  • 0
  • 0

Алай-түлей құйқылжыған сан алап,
Алпауыттар көрді тесті сабалап.
Аспанның да көзін ашты жыртитып,
Қара ниет, ал өңдері – шамалы ақ.

Толық

Бәсіре

  • 0
  • 0

Өмір біздің ойлағаннан басқарақ,
Көңіл кейде қасқырдан да ашқарақ.
Адамдардың бәрі бірдей бақытты,
Тек бақытсыз: сыр алдырар қас-қабақ.

Толық

Қашаған

  • 0
  • 1

Шығаннан шығып, жеткізбей не бір саңлаққа,
Ілінбей кетті-ау ...
Қашаған екен, қармаққа.
Соңынан салған қос жігіт лағып,

Толық

Қарап көріңіз