Өлең, жыр, ақындар

Құйрығы қайқы дүрегей

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 503
Құйрығы қайқы дүрегей,
Кеудесі – есік, таң қалам.
Іргеде тұрып үреді-ей,
Тексізге тегі шамданам.
Емес бұл иттің сырттаны,
Нан соғар сорлы барақы.
Үргені оның – қыртқаны,
Жолаушы қайтсін, бар – аты.
Топырақ шашты айбат қып,
Құйрығы дүмді дүрегей.
Шықса егер қасқыр сайда атқып,
Кеуделі неме үре ме-ей?
Әупілде қазір, әупілде,
Таңдайың тоңса, тантып-ой.
Қанденсің «шапқан» дәу пілге,
Иттің бұл тегі салты ғой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағасың қанатыңды қалықтатып

  • 0
  • 0

Қағасың қанатыңды қалықтатып,
Табасың жәннатыңды шалықтатып,
Жәут еткен қарашығың – Тынық мұхит,
Тымыққа батып кету – анық бақыт.

Толық

Көзіңді мұң торлап апты нілденген

  • 0
  • 0

Көзіңді мұң торлап апты нілденген,
Сен жалғызсың, әкең болса мүлде өлген.
Қасіретке қарсы тұрар қауқар жоқ,
Дәл осындай күн туарын білгем мен.

Толық

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 0
  • 0

Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар