Өлең, жыр, ақындар

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 535
Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.
Мен екем әңгің әулікпе,
Құлашын ұрған құрдымға.
Шатасам сан мың тәулікке,
Батамын батпан «ырғынға».
Қайыңның жонған безінен,
Қыл қобыз болсам деген ем.
Жалғаннан мынау безінем,
Кеземін көкті кемемен.
Тартпадым мүлде шыжымды,
Өтпедім құздан дін аман.
Көкейге батқан қыжылды,
Басады баппен Жұмағам.
Нетемін енді, көнем де,
Қаламай тұрсын ындыным.
Мұңымды шағам өлеңге,
Жапанда жалғыз жындымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ырыққа көнбейді

  • 0
  • 0

Ырыққа көнбейді:
Теперіш тірлікте көп мүлдем.
Қасірет меңдейді,
Жүнжідім, ынжық боп кеттім мен.

Толық

Сымпитып мені шығарды ламбард тағы

  • 0
  • 1

Сымпитып мені шығарды ламбард тағы,
Жолымды кесті сығандар бұраңдап тағы:
«Сатпайсың ба алтын?»
Қояды бір ғана сауал,

Толық

Кетті «қонақ» келді шашып үйді

  • 0
  • 0

Кетті «қонақ» келді шашып үйді,
Істі болды сосын ол басы қилы.
... Көп ұзамай етігін қолына алып,
Аяғына жаңалап мәсі киді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар