Өлең, жыр, ақындар

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 443
Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.
Мен екем әңгің әулікпе,
Құлашын ұрған құрдымға.
Шатасам сан мың тәулікке,
Батамын батпан «ырғынға».
Қайыңның жонған безінен,
Қыл қобыз болсам деген ем.
Жалғаннан мынау безінем,
Кеземін көкті кемемен.
Тартпадым мүлде шыжымды,
Өтпедім құздан дін аман.
Көкейге батқан қыжылды,
Басады баппен Жұмағам.
Нетемін енді, көнем де,
Қаламай тұрсын ындыным.
Мұңымды шағам өлеңге,
Жапанда жалғыз жындымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңызақ жел

  • 0
  • 0

Аңызақ жел.
Сүрлеу жол.
Құба белдер,
Шағыл құмнан кездеспес тұма, көлдер.

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Бұлаң тірлік көрсетті сортаңдығын,
Қалғаны анық ойсырап,ортам бүгін.
Қырын келген сен бе әлде жаратқан ба?
Бір-ақ күнде есейді тарпаң ұлың.

Толық

Желі

  • 0
  • 0

Таң сәріден байланды бие бүгін,
Желі деген әуелден киелі ұғым.
Құраулайды әлдекім биебаудан,
Жұмыр жонын құлынның сүйеді күн.

Толық

Қарап көріңіз