Өлең, жыр, ақындар

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 506
Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.
Мен екем әңгің әулікпе,
Құлашын ұрған құрдымға.
Шатасам сан мың тәулікке,
Батамын батпан «ырғынға».
Қайыңның жонған безінен,
Қыл қобыз болсам деген ем.
Жалғаннан мынау безінем,
Кеземін көкті кемемен.
Тартпадым мүлде шыжымды,
Өтпедім құздан дін аман.
Көкейге батқан қыжылды,
Басады баппен Жұмағам.
Нетемін енді, көнем де,
Қаламай тұрсын ындыным.
Мұңымды шағам өлеңге,
Жапанда жалғыз жындымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қапаланып

  • 0
  • 0

Қапаланып,
Жанымды жаныштадым,
Алыстамын,
Мен сенен алыстадым.

Толық

Молданың үні назалы, күңіренеді

  • 0
  • 0

Молданың үні назалы, күңіренеді,
Сескентіп тастар саналы тірі немені.
Мәйітке жатқан, оранып қалы кілемде,
Екі жалғанның ортасы бірігер еді.

Толық

Оқиға

  • 0
  • 0

Ұя салды қарлығаш қабырғаға,
Селт етпеді
Үйдегі дабырға да.
Үркітпедік,

Толық

Қарап көріңіз