Өлең, жыр, ақындар

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 450
Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.
Мен екем әңгің әулікпе,
Құлашын ұрған құрдымға.
Шатасам сан мың тәулікке,
Батамын батпан «ырғынға».
Қайыңның жонған безінен,
Қыл қобыз болсам деген ем.
Жалғаннан мынау безінем,
Кеземін көкті кемемен.
Тартпадым мүлде шыжымды,
Өтпедім құздан дін аман.
Көкейге батқан қыжылды,
Басады баппен Жұмағам.
Нетемін енді, көнем де,
Қаламай тұрсын ындыным.
Мұңымды шағам өлеңге,
Жапанда жалғыз жындымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлбіреген нәп-нәзік шырқың қандай?

  • 0
  • 1

Үлбіреген нәп-нәзік шырқың қандай?
Қарай берем көзіңе тылсым бардай.
Тылсым бардай, жүрегім қымсынғандай,
Жарар еді тіл қатсаң тыншымды алмай.

Толық

Желкілдеді құба бел

  • 0
  • 1

Желкілдеді құба бел,
Жұпар исі бұрқырап.
Қарсы алдымнан шығады ел,
Қалың жылқы шұрқырап.

Толық

Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық

  • 0
  • 0

Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық,
Маңдайын жел ұрады – о, бір ғашық.
Миқиған қарамайды керегеге,
Шалжияр дөң үстінде өңірді ашып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар