Өлең, жыр, ақындар

Аңызақ жел

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 1947
Аңызақ жел.
Сүрлеу жол.
Құба белдер,
Шағыл құмнан кездеспес тұма, көлдер.
Ұшқан құстың қанаты күйіп қалып,
Шөлге ұрынып мерт болған Құлагерлер.
Сол соқпақпен келемін елім-телім,
Ән саламын: даламды егілтемін.
Мезі қылса сүреңсіз қу мекиен,
Желпіп алам жыр оқып көңіл көгін.
Бұл сапарда қалайша сынсын сағым,
Жасқанбаймын, еш жерде қымсынбадым.
Кеберзіген сәттерде ернім кеуіп,
Ілиястың жырымен сусындадым.
Дала жатты шөліркеп, тымырсық тым,
Ыстық дауыл – түтейді қиыршық құм.
Ілбіп келем, аптаптан – бас айналды,
Көз алдыма елестеп түйіршік мың.
Арман-үміт сәулесін өшірмеді,
Аяусыз-ақ пәңгітті кесір мені.
... Абыз Абай бастаған ұлы жолда,
Баяу ғана жылжиды көш ілгері.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен құдайға дәнеме істей алмаймын

  • 0
  • 0

Мен құдайға дәнеме істей алмаймын,
Майы бітіп, сөнетұғын шамдаймын.
Тасмаңдаймын пенделердің ішінде,
Туады екен әлі алдымда

Толық

Қырық темірдің қылауы

  • 0
  • 1

Қырық темірдің қылауы.
Қырқысқан халық.
Кемпірлер жүр ғой қоярдай жыртыстан қалып.
Шіретті көрсе өңмеңдеп, ержеңдеседі,

Толық

Дір-дір етіп саусағың құшақтадың

  • 0
  • 1

Дір-дір етіп саусағың құшақтадың,
Өмірімде болса егер үш-ақ бағым.
Бірі – өзің деп санадым, періштем-ау,
Арманымдай көгімде

Толық

Қарап көріңіз