Жалған, жалған!
- 0
- 1
Жалған, жалған!
Тірлігім мандымаған,
Көкжиекті көңілім қаңғып, алаң.
Сезімің-ай нәуетек,
Еркеле, жаным, жарым
Еркеле, жаным, жарым,Сүйкімді қылығыңмен.
Білесің сарын барын,
Жалғасқан ұлы күнмен.
Ол біздің өмір айдын,
Болмашы мұнарланған.
Тым ерте жорымайын,
Бір бақыт шығар алдан.
Дәл қазір жадаумыз тым,
Қиындық қара-құрым.
Адалдық – жалау біздің,
Білдірген саралығын.
Еркеле, жасымағын,
Бақытты күйге енеміз.
Қонбасын басыңа мұң,
Қашанғы күйзелеміз.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Бірінші тыныс
- 0
- 0
Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,
Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.
Айшалық боп көктем, күзде айбынам,
Тірлігімді түсінеді кім, күнім?
Кетті «қонақ» келді шашып үйді
- 0
- 0
Кетті «қонақ» келді шашып үйді,
Істі болды сосын ол басы қилы.
... Көп ұзамай етігін қолына алып,
Аяғына жаңалап мәсі киді.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі