Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық
- 0
- 0
Қоңыр дөң, қойнауыңда қоңыр лашық,
Маңдайын жел ұрады – о, бір ғашық.
Миқиған қарамайды керегеге,
Шалжияр дөң үстінде өңірді ашып.
Әңгүдік бұлттар жөңкиді
Әңгүдік бұлттар жөңкиді,Жылқының жалын есіп жел.
Қаймақ-мұз суда көлкиді,
Келетін болсаң кешіп кел.
Сезімің бар ма лықсыған?
Ойыңның бәрі ақ қылау.
Керек жоқ сөзің бықсыған,
Діңкемді құртты қап, мынау.
Әңгүдік неткен кеще еді,
Баладай жасып, жасқандым.
Қатырды жерді – кеш желі,
Жамалын жанның басқан дым.
Салқыны ұрды сәуірдің,
Басылмас әсте сарығым.
Тұрғаны болмай дәрудің,
Тартады мені кәрі құм.
Әңгүдік бұлттар, әңгүдік,
Көпірдің! Көштің! Сабылып.
... Кеудемде менің сан күдік,
Кетер ме шекем шағылып?..
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі