Жанарың-ай зұбаржаттай тұңғиық
- 0
- 1
Жанарың-ай зұбаржаттай тұңғиық,
Қарашыққа қойған тәңір мұң құйып.
Сүдініңе сүрінеді көрген көз,
Әрі текті, тәкаппарсың тым биік.
Сен менің аққу қазым қалықтаған
Сен менің аққу қазым қалықтаған,Сәбидей күлімдейсің шалықтаған.
Көзіңе көзім түссе оқыстан бір,
Күй кешем алашабыр жан ұқпаған.
Жүректі от шарпиды лапылдаған,
Жаһұттай көрінеді затың маған.
Бір тәмсіл тіл ұшына оралады,
Мылтықтай оқ салынып, атылмаған.
Алаңдап оянамын ертеңгілік,
Алдымнан шығатындай еркем күліп.
Нұрыңа бөлейсің ғой бар алапты,
Жаныңның жібегінен желкен құрып.
Қалайша құнықтырдың қылығыңа?
Батамын қалың ойдың жылымына.
Біздерді жарақаттап жүрмес пе екен?
Сырт көздің сумаңдаған сұғы мына ...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Мадияр
Керемет -
Айзере
Супер -
Диар
Жақсы молодец -
Еркежан
Жақсы... Рахмет саған -
Мөлдір
Бұл өлең өте көп шұмақ екен
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі