Ындын

Мұрат деген немене?
Мақсатың ба мантыған?
Ымыраға келмейді қисапсыз сөз тантыған.
Діттегенің діңкеңді құртса дағы жеткізбес,
Өмір өтіп жатады, бір өзгермес қалпынан.
Тірмізік сол халменен,
Тырбынасың тырбанып,
Бұйырмаған бақ-дәулет:
Жұртта қойдым құр қалып.
Мен жүргенде мойныма ащы терім құйылып,
Мендік бақыт кетті әне басқаменен ұрланып.
Салғанменен сәңкіні жоқ боп тұр ғой салмағым,
«Көзі түзу болсын, – деп, жұбанамын –
Алланың».
Талай жерге бардым да бетім қайтты,
Шағылып,
Өзіме өзім тоқтау сап,
Келер күнмен алдадым.
Мақсат деген осы ма?
Бармағыңды шайнатқан,
Барар жерге барғызбай, бақты қолмен байлатқан.
Өмір өтіп жатады,
Біреулерге – сыйы мол,
Мендік тағдыр қатып қап, қара қанды қайнатқан.
Үстемелеп қайғымды,
Ойға ой қосып, «оңалттым»,
Қайдағы бір қарақшы –
Қасіретке тоналттың.
Жетек соққан лауқимын,
Мақсат, мүдде – немене?
Арман, қиял – өлген ол.
Құбыламды жоғалттым.

---